اختلال شخصیت اسکیزوئید یا گوشه‌گیر چیست؟

یکی از اختلالات شخصیت در طیف بیماری های اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت اسکیزوئید است که اغلب به عنوان اختلال شخصیت منزوی از آن یاد می شود. برخی الگوها و ویژگی های فکری، رفتاری و تعامل اجتماعی با این بیماری مرتبط هستند.

به گزارش پارسینه پلاس، یکی از اختلالات شخصیت در طیف بیماری های اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت اسکیزوئید است که اغلب به عنوان اختلال شخصیت منزوی از آن یاد می شود. برخی الگوها و ویژگی های فکری، رفتاری و تعامل اجتماعی با این بیماری مرتبط هستند.

مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است تمایل داشته باشند خود را از افراد دیگر جدا کنند. آنها ممکن است عقاید و عقاید عجیب و غریب یا غیرمنطقی داشته باشند که برخلاف حس متعارف باشد. علاوه بر این، مشکلات در ایجاد و حفظ دوستان، مشکلات در تعامل با دیگران و مشکلات در بیان خواسته ها و احساسات نیز دیده می شود.

دقیقاً چه چیزی باعث اختلال شخصیت اسکیزوئید می شود هنوز ناشناخته است. از سوی دیگر، فرضیه هایی در رابطه با سهم شیمی ژنتیکی، محیطی و نابجای مغز در ایجاد این بیماری نیز مطرح شده است.

اختلال شخصیت اسکیزوئید برای تشخیص و درمان نیاز به روانشناس یا روانپزشک دارد. درمان این بیماری معمولاً شامل اقدامات محافظه کارانه همراه با مشاوره سلامت روان است. کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا از اهداف درمان این بیماری است. علاوه بر این، داروهای ضد روان پریشی ممکن است در برخی شرایط برای درمان علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید استفاده شود.

 

چه روش‌هایی برای تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود دارد؟

معمولاً یک روانشناس یا روانپزشک کسی است که اختلال شخصیت اسکیزوئید را تشخیص می‌دهد. برای تشخیص این اختلال از تکنیک‌ها و ابزارهای زیر استفاده می‌شود:

  1. مصاحبه بالینی: در طول این مرحله، روانشناس یا روانپزشک یک بحث کامل با آزمودنی انجام می‌دهد تا در مورد الگوهای رفتاری، فرآیندهای فکری و مبارزات روزمره او بیاموزد. سؤالات مصاحبه باز و معمولی را می‌توان در محیط‌های بالینی مورد استفاده قرار داد.
  2. ابزار ارزیابی: اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است با استفاده از برخی ابزارهای رایج ارزیابی شخصیت تشخیص داده شود. شاخص شخصیت مینیمالیستی (MMPI) و شاخص شخصیت پرسشنامه دو نمونه از این ابزارها هستند.
  3. مشاهده و تجزیه و تحلیل رفتار: بررسی فعالیت‌ها و واکنش‌های فرد در محیط‌های مختلف می‌تواند جزئیات بیشتری را در مورد علائم اسکیزوئید در افراد نشان دهد. این شامل توجه به‌ایده‌ها، اعمال، حالات چهره و حرکات بدن غیر معمول است.
  4. معیارهای تشخیصی استاندارد، مانند معیارهای موجود در DSM-۵ (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم)، اغلب توسط روانپزشکان و روانشناسان برای تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید استفاده می‌شود. شرایط و معیارهای لازم برای تشخیص این بیماری با این معیارها تعیین می‌شود.

در هر صورت، یک ارزیابی حرفه‌ای کامل و عمیق برای تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید ضروری است. توصیه می‌شود که شما یا یکی از نزدیکانتان در صورتی که این بیماری را به شکل مشابهی تجربه کرده‌اید، به دنبال معاینه و تشخیص مناسب از روانشناس یا روانپزشک باشید.

 

 

چه نوع درمان هایی برای کاهش علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود دارد؟

برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید از مشاوره روانشناسی و گهگاه از داروهای روانپزشکی استفاده می شود. درمان های زیر برای اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است به بیماران کمک کند بهتر زندگی کنند و علائم کمتری داشته باشند:

  • مشاوره روانشناسی: درمان مبتنی بر رابطه، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و رویکردهای شناختی-رفتاری تنها تعدادی از تکنیک های مورد استفاده در مشاوره روانشناختی هستند که می توانند به کاهش علائم اسکیزوئید کمک کنند. این روش‌ها به تغییر عادات ذهنی ناکارآمد، بهبود مهارت‌های اجتماعی و حل مسائل روزمره کمک می‌کنند.
  • مداخله درمانی خانواده محور: گنجاندن خانواده در دوره درمان ممکن است مفید باشد. برای انجام این کار، خانواده باید از بیماری مطلع شود، مهارت های مدیریت رابطه را در اختیار داشته باشد و بیمار را حمایت و تشویق کند.
  • داروهای روانپزشکی: تحت شرایط خاص، روانپزشک می تواند داروهایی مانند داروهای ضد روان پریشی، داروهای اضطراب یا محرک های دارویی را تجویز کند. این داروها می توانند علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید را کاهش دهند، اما ممکن است با داروهای دیگر ترکیب شوند و عوارض جانبی نامطلوبی داشته باشند. هنگام تصمیم گیری در مورد مصرف دارو، نیازها و شرایط هر فرد باید در نظر گرفته شود.
  • حمایت اجتماعی: کمک دوستان، خانواده و همسایگان می تواند به فرد آسیب دیده کمک کند تا زندگی بهتری داشته باشد. این شامل مشارکت در گروه های حمایتی، جنبه های شغلی و زندگی دانشگاهی، و تعاملات بین فردی سالم است.هر بیمار مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید نیاز به یک برنامه درمانی منحصر به فرد دارد که فقط برای او طراحی شده باشد. بهترین راه برای ارائه این خدمات و تعیین اینکه کدام رویکرد برای یک بیمار خاص بهینه است، همکاری با یک تیم درمانی بسیار ماهر است.

 

 

ویژگی های شخصیت اسکیزوئید

با وجود شباهت به اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت اسکیزوئید یا اختلال شخصیت اسکیزوتایپی در DSM-۵، از چند جهت متفاوت است. بخش‌های زیر به ویژگی‌های اصلی اختلال شخصیت اسکیزوئید می‌پردازد:

  1. سبک‌های تفکر و باورهای عجیب و غریب در افرادی که از اختلال شخصیت اسکیزوئید رنج می‌برند امکان‌پذیر است. آن‌ها ممکن است تجربیات و اتفاقات خود را به روش‌های عجیب و غریب و غیر منطقی تفسیر کنند.
  2. تجربیات واقعیت نابهنجار: بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید گاهی اوقات رویدادهای واقعیت نابهنجار را تجربه می‌کنند. به عنوان مثال، افراد ممکن است ادراکات حسی اشتباهی داشته باشند (مانند توهم) یا واقعیت را به اشتباه تفسیر کنند (مانند اعتقاد به توطئه‌های ساختگی).
  3. رفتار عجیب: بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است رفتار عجیبی از خود نشان دهند. این شامل رفتار نامناسب یا سرگرم‌کننده، تفکر و صحبت نامنظم، و زبان بدن عجیب و غریب است.
  4. محدودیت‌های ارتباط اجتماعی: بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است مشکلاتی را در ایجاد و حفظ روابط اجتماعی تجربه کنند. آن‌ها ممکن است احساس طرد شدن کنند، از شرکت در فعالیت‌های گروهی خشمگین شوند و با غریبه‌ها احساس ناراحتی کنند.
  5. انسجام اجتماعی و انزوا: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است دچار نگرانی‌ها و اضطراب‌های بی‌موردی باشند که منجر به طرد اجتماعی و حمایت اجتماعی ناکافی در زندگی روزمره آن‌ها می‌شود.درک این نکته ضروری است که ویژگی‌های شخصیت اسکیزوئید به خودی خود تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید را تشکیل نمی‌دهد. یک متخصص سلامت روان باید تشخیص قطعی بدهد. اگر شما یا یکی از نزدیکانتان علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید را نشان می‌دهید، توصیه می‌شود با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید تا تشخیص و درمان مناسب را دریافت کنید.

 

 

ازدواج با اختلال شخصیت اسکیزوئید

هنگام تصمیم گیری برای ازدواج با فردی که دارای اختلال شخصیت اسکیزوئید است، مراقبت و احتیاط بسیار مهم است. توصیه می شود قبل از این انتخاب، مسائل و پیامدهای این شرایط را سنجید. در زیر چند نکته قابل تامل است:

  • آگاهی از شرایط: داشتن درک کامل از علائم و پیامدهای اختلال شخصیت اسکیزوئید بسیار مهم است. اگر خودتان را آموزش دهید و این بیماری را درک کنید، می توانید معقول تر با هم زندگی کنید.
  • کمک روانشناختی: افرادی که از اختلال شخصیت اسکیزوئید رنج می برند به درمان و حمایت روانی نیاز دارند. مطمئن شوید که همسرتان در کمک به شما در برآوردن نیازهایش همکاری می کند و مایل است از درمان و سایر گزینه ها برای حمایت استفاده کند.

به این فکر کنید که آیا همسرتان توانایی پرداخت هزینه های درمان را دارد و به امکانات درمانی مناسب دسترسی دارد یا خیر. اختلال شخصیت اسکیزوئید ممکن است نیاز به درمان با داروهای خاص و مراجعه مکرر به روانپزشک داشته باشد.

  • تأثیر بر پویایی خانواده: در نظر گرفتن روش هایی که اختلال شخصیت اسکیزوئید بر پویایی خانواده تأثیر می گذارد بسیار مهم است. در نظر بگیرید که این چگونه بر روابط شما با خانواده شریک زندگی خود و همچنین روابط شما تأثیر می گذارد.
    مطمئن شوید که از سلامت جسمی و عاطفی عالی برخوردار هستید، قادر به مراقبت از خود و قادر به تعیین و حفظ محدودیت های سالم هستید. این کار باعث می شود که شما راحت تر با خواسته ها و مشکلات همسرتان کنار بیایید.
    برای دریافت مشاوره دقیق تر در مورد شرایط خاص خود، بسیار مهم است که ابتدا با یک روانپزشک یا مشاور خبره مشورت کنید. با این وجود، عاقلانه است که قبل از ازدواج با فردی که از اختلال شخصیت اسکیزوئید رنج می برد، دو بار فکر کنید. این تصمیم ممکن است منجر به وظایف و مسائلی شود.

 

 

کلام پایانی

نظر کلی بیان می کند که اختلال شخصیت اسکیزوئید یک الگوی رفتاری طولانی مدت است که با کرختی عاطفی، عدم مشارکت اجتماعی و محدوده بیانی محدود مشخص می شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولا ترجیح می دهند به تنهایی کار کنند، ارتباطات نزدیک کمی دارند و علاقه کمی به موقعیت های اجتماعی نشان می دهند.
یک وضعیت پیچیده سلامت روان، اختلال شخصیت اسکیزوئید می تواند افراد را به طرق مختلف تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، موضوعات و نتایج زیر اغلب مشاهده می شود:

  • انزوای اجتماعی: افرادی که از اختلال شخصیت اسکیزوئید رنج می برند اغلب ترجیح می دهند تنها باشند و دوست پیدا کردن و حفظ آنها برایشان مشکل است. دایره باریکی از حمایت اجتماعی ممکن است ناشی از احساس دوری یا سردی نسبت به افراد دیگر باشد.
  • مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوئید گاهی اوقات ابراز احساسات خود را دشوار می کنند و ممکن است از نظر عاطفی بی حس یا بی حس شوند. آنها می توانند برای شناخت، درک و احساس دیگران و احساسات خود تلاش کنند.
  • محدوده علایق محدود: افرادی که از اختلال شخصیت اسکیزوئید رنج می برند ممکن است علایق محدودی داشته باشند و به تنهایی ترجیح دهند. آنها ممکن است در شرکت در فعالیت های اجتماعی یا بیانی مشکل داشته باشند و اغلب فعالیت های فکری یا انتزاعی را ترجیح می دهند.
  • عملکرد فرد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید، به ویژه در زمینه های اجتماعی و حرفه ای، بسیار دشوار است. توانایی یک فرد برای رشد شخصی و حرفه ای ممکن است به دلیل مسائل مربوط به رابطه و فقدان بیان احساسی مختل شود.
  • مشکلات درمان: درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولاً سخت است زیرا افراد مبتلا به آن نمی خواهند به درمان بروند زیرا به روابط اجتماعی اهمیت نمی دهند. روش های درمانی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) یا درمان روان پویشی ممکن است در پرداختن به مسائل اساسی و افزایش مهارت های مقابله ای مفید باشند.

مهم است که به خاطر داشته باشید که همه مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوئید علائم یا مشکلات یکسانی ندارند و هر فردی که این بیماری را دارد به روشی منحصر به فرد آن را تجربه می کند. ضروری است که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید برای اطمینان از تشخیص دقیق، برنامه ریزی درمانی مناسب و مراقبت مداوم، از متخصصان سلامت روان کمک حرفه ای دریافت کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا