روش های مدیریت خونریزی شدید پریود

به گزارش پارسینه پلاس، از هر سه زن در سنین باروری یک نفر خونریزی شدید قاعدگی (HMB) را تجربه می کند، اما بسیاری از آنها درمان مناسبی دریافت نمی کنند. این اغلب به این دلیل است که آنها نمی دانند HMB یک بیماری قابل درمان است.

Yesmean Wadhan، پزشک متخصص زنان و زایمان و معاون امور پزشکی ایالات متحده برای مراقبت های بهداشتی زنان در Bayer Pharmaceuticals گفت: « HMB یکی از آن شرایطی است که می دانیم زنان آن را در سکوت تجربه می کنند و از آن رنج می برند.»

از داروها گرفته تا روش‌های جراحی، در اینجا مداخلاتی وجود دارد که می‌توانند خونریزی شدید قاعدگی را درمان کنند و چگونه بفهمیم آیا علائم شما مستلزم صحبت با پزشک است.

خونریزی شدید قاعدگی
یک چرخه قاعدگی طبیعی تقریباً هر چهار هفته یک بار اتفاق می افتد، ۴ تا ۵ روز طول می کشد و منجر به از دست دادن ۱ یا ۳ قاشق غذاخوری خون می شود. از سوی دیگر، خونریزی شدید قاعدگی، یک جریان قاعدگی بیش از ۱/۳ فنجان خون در هر سیکل است که بیش از ۷ روز طول می کشد یا چندین دوره در چهار هفته وجود دارد. در صورت تجربه هر یک از موارد زیر باید به دنبال تخصص پزشکی باشید:

لخته شدن خون بزرگتر از یک چهارم در جریان قاعدگی
تعویض تامپون یا نوار بهداشتی بیشتر از هر ساعت در طول روز یا نیاز به دو برابر کردن محصولات بهداشتی
تعویض محصولات بهداشتی زنانه در طول شب
خودداری کردن از فعالیت‌های اجتماعی یا برنامه‌ریزی رویدادهای مربوط به دوره پریود
همراه داشتن لباس اضافی در طول پریود
خونریزی شدید قاعدگی می تواند بر زندگی روزمره از نظر جسمی، ذهنی و عاطفی تاثیر بگذارد. افراد مبتلا به HMB ممکن است به دلیل ترس از پس دادن خون به لباس خود از اجتماعات اجتناب کنند.

HMB می تواند بر صمیمیت بین یک شریک نیز تأثیر بگذارد. همچنین ممکن است برای افرادی که به بسیاری از محصولات بهداشتی نیاز دارند، بار مالی ایجاد کند.

یکی دیگر از پیامدهای بالقوه HMB کم خونی فقر آهن است که می تواند باعث احساس خستگی یا تنگی نفس در افراد شود و در موارد شدید فرد ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشد.

علل خونریزی شدید قاعدگی
خونریزی شدید قاعدگی یکی از علائم علت اصلی دیگر است، بنابراین باید به پزشک مراجعه کنید تا علت خونریزی خود را بیابید. شایع ترین علل عبارتند از: ۱

مشکلات رحمی مانند پولیپ، فیبروم، آدنومیوز و اندومتریوز می تواند باعث خونریزی شدید قاعدگی شود.
خونریزی شدید قاعدگی همچنین می تواند ناشی از سطوح غیرطبیعی هورمون، مانند اختلالات تیروئید و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باشد.
داروهایی که از لخته شدن خون جلوگیری می کنند، مانند آسپرین، ممکن است جریان قاعدگی شما را افزایش دهند.
علل کمتر شایع خونریزی شدید قاعدگی شامل سرطان آندومتر، حاملگی خارج رحمی و بیماری التهابی لگن است.
گزینه های درمانی
گزینه های درمانی شما به عوامل زیادی بستگی دارد، از جمله علت خونریزی، سن، شرایط سلامتی و اینکه آیا می خواهید باردار شوید یا نه:

داروها
قرص های ضد بارداری خوراکی چرخه قاعدگی را تنظیم می کنند و می توانند میزان خونریزی را در هر سیکل کاهش دهند. آنها یک شکل از روش های کنترل بارداری هستند، بنابراین برای زنانی که مایل به باردار شدن در زمان آینده هستند مناسب می باشند.

برای کسانی که در مسیر جراحی قرار دارند، آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) ممکن است گزینه بهتری باشد. این داروها از تولید استروژن و پروژسترون در بدن جلوگیری می کنند که باعث ایجاد لایه داخلی رحم می شود.

Monte Swarup، MD، FACOG ، متخصص OB/GYN دارای گواهی هیئت مدیره در Chandler و بنیانگذار Vaginal Health Hub گفت: «داروهای GnRH تخمدان ها را غیر فعال می کنند و باعث یائسگی موقت می شوند . GnRH گزینه خوبی برای افرادی است که جراحی در پیش دارند.

داروی دیگر، ترانکسامیک اسید، تجزیه لخته‌های خون را کند می‌کند، بنابراین میزان خونریزی را در هر چرخه کاهش می‌دهد. این دارو در ابتدای سیکل قاعدگی و نه در تمام ماه مصرف می شود. از آنجایی که ترانکسامیک اسید لخته شدن خون را افزایش می دهد، برای بیمارانی که در معرض خطر بالای لخته شدن خون هستند، گزینه مناسبی نیست.

آی یو دی
IUD Mirena یک وسیله داخل رحمی (IUD) و یک جسم کوچک به شکل T است که در داخل رحم قرار می گیرد و یکی از روش های جلوگیری از بارداری است. در حالی که بسیاری از آی یو دی می توانند خونریزی قاعدگی را کاهش دهند، Mirena تنها آی یو دی است که مورد تایید FDA برای درمان خونریزی شدید قاعدگی است. سطوح پایین و مداوم هورمون‌هایی را آزاد می‌کند که از ضخیم شدن دیواره رحم جلوگیری می‌کند و ممکن است در برخی از خانم‌ها پریود را به طور کامل متوقف کند.

Mirena همچنین برای زنانی که ممکن است بخواهند بعداً باردار شوند و در زمان حال قصد بارداری ندارند گزینه بسیار مناسبی است.

آمبولیزاسیون
ابلیشن آندومتر بخشی از پوشش رحم (آندومتر) را می سوزاند و از بین می برد. ابلیشن قاعدگی ها را به طور کامل متوقف نمی کند، اما باعث می شود آنها بسیار سبک تر شوند.

اگر درمان‌ها و داروها مؤثر نبوده‌اند، ابلیشن آندومتر باید در نظر گرفته شود.

بارداری پس از ابلیشن اندومتر بعید است، اما خطر سقط جنین را به همراه دارد، بنابراین برای زنانی که هنوز مایل به بچه دار شدن هستند، گزینه مناسبی نیست.

روشی که برای درمان فیبروم ها به نام آمبولیزاسیون شریان رحمی استفاده می شود، ممکن است گزینه ای برای خونریزی شدید قاعدگی نیز باشد. این روش رگ های خونی رحم را که پوشش داخلی رحم را تغذیه می کنند مسدود می کند و از رشد فیبروم ها جلوگیری می کند.

عمل جراحی
جراحی می تواند برخی از علل رحمی HMB را کاهش دهد. میومکتومی فیبروم ها را حذف می کند اما رحم را دست نخورده باقی می گذارد . هیستروسکوپی فیبروم ها، پولیپ ها یا اندومتریوز را حذف می کند که می تواند خونریزی را کاهش دهد.

اگر هیچ درمان دیگری مفید و جوابگو نباشد، هیسترکتومی برای برداشتن رحم یک گزینه درمانی است، اما این زمانی انجام می شود که سایر درمان ها شکست خورده باشند.

چه زمانی با پزشک مشورت کنیم؟
ممکن است صحبت کردن باپزشک در مورد HMB ترسناک باشد، اما این اولین قدم برای یافتن بهترین برنامه درمانی برای شما است.

نگرانی های سلامتی خود را پیگیری کنید و سوالات خود را در قرار ملاقات بپرسید تا و به پاسخ برسید. همچنین می توانید با خواندن اطلاعات پزشکی آنلاین از منابع قابل اعتماد، مانند کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان (ACOG) در مورد وضعیت خود آگاه بشوید.

گر کسی احساس می‌کند که حمایتی را که احساس می‌کند به آن نیاز دارد دریافت نمی‌کند، اشکالی ندارد که به دنبال نظر دیگری باشد. به پیگیری آن ادامه دهید، زیرا گزینه‌هایی وجود دارد که به این شرایط رسیدگی می‌کند و به شما کمک می‌کند زندگی رضایت‌بخش‌تری داشته باشید