سوسن پرور: من زشت نیستم فقط آرایش نمی کنم! + فیلم

به گزارش سبک ایده آل، سوسن پرور گفت: وقتی مردم مرا در خیابان می بینند، می گویند : آخی، به اوان زشتی هم که در سریال بودی، نیستی و این برایم جالب بود که چرا همه مردم فکر می کنند من زشتم. نمیخواهم بگویم که حوری ام، اما هیچ وقت فکر نکردم زشتم یا دماغم به صورتم نمی آید. هرگز فکر نکردم باید لب هایم را پروتز کنم ، من فکر می کنم در مجموع قیافه ام طوری نیست که وقتی کسی در خیابان رد شود برگردد و نگاه کند. نه آنقدر زشت که برگردد دوباره نگاه کند ونه آنقدر زیبا که طرف میخکوب شود

 

سوسن پرور متولد ۳۰ دی ۱۳۵۴ در اراک ، بازیگر و کارگردان است. فارغ التحصیل لیسانس رشته ادبیات نمایشی و فوق لیسانس کارگردانی تئاتر از دانشگاه آزاد می باشد که از ۱۹ سالگی با تئاتر شروع کرد و حالا حامی حیوانات است. یک خواهر بزرگتر دارد و مادرش دبیر بازنشسته آموزش و پرورش می باشد.

.

تنبل بودم

من اینقد در مدرسه تنبل و مایه آبروریزی خانواده بودم که مقطع پنجم ابتدایی با تک مانده قبول شدم و از قضا شاگرد همان مدرسه ای بودم که مامانم معلم اش بود.

می خواستم حمال شم

 

همه به ما گفتند که درس بخوانید دکتر و مهندس بشید و من نمی خواستم ! پس فکر کردم درس خواندن بیهوده است ، من عاشق این بودم که حمال بشم ! فکر می کردم حمال آدم خیلی قوی و قدرتمندی هست که زور و بازو دارد و هیچکسی نمی تواند اذیت اش کند.

عکس سوسن پرور و مادرش

 

کنکور شانسی

 

خواهر بزرگ ام دفترچه گرفت و زمان کنکور شانسی سه ردیف از پاسخنامه را پر کردم که بعدا فهمیدم اصلا سوالات ۱۵۰ تا بود و من ۳۰۰ سوال جواب داده بودم !

دانشگاه واقعا اولین چیزی که به من داد عقل بود سپس شروع کردم در پروژه های دانشجویی بازی کردم

رکن الدین خسروی ، کمال الدین شفیعی و دکتر کوپال ، اینا کسانی بودند که کاراکتر بازیگری من را تعریف کردند و اعتماد به نفس حضور برای من دادند

 

 

حرفه ای با تئاتر

 

سال ۱۳۷۳ در ۱۹ سالگی تئاتر را جدی از دانشگاه شروع کرد تا اینکه سال ۱۳۷۶ برای نمایش «بوی دستهای پدربزرگ» جایزه بازیگر دوم را از جشنواره سمنان گرفت.

از تهران تا توالت

 

در سال ۱۳۸۱ به تهران نقل مکان کرد و بعنوان نویسنده و کارگردان نمایش «توالت» را در جشنواره تئاتر فجر بروی صحنه برد که با استقبال خوبی مواجه شد.

 

شهرت در جلوی دوربین

.

سال ۱۳۸۷ در ۳۳ سالگی با سریال «بزنگاه» به کارگردانی رضا عطاران در کنار چهره هایی چون حمید لولایی و مرجان گلچین به شهرت رسید.

ایشان سپس سال ۱۳۷۹ با فیلم «زندان زنان» به کارگردانی منیژه حکمت وارد سینما شد.

 

فعالیت در رادیو

در رادیوی اراک بیشتر کار کردم حدود یک سال کارگردان نمایش رادیویی بودم و برای نمایش های رادیویی بازی هم که خیلی کردم .

 

جذابیت کمدی

 

دوران دانشجویی علاقه زیادی به گروتسک و طنزی که در آثار اوژن یونسکو بود ، داشتم.

پایان نامه فوق لیسانسم هم حول و هوش گروتسک بود ، برای همین به سمت کمدی جذب شدم ، اگر چه پروژه هایی که کار می کنم با طنزی ک ایده آل من است فاصله دارد اما باز هم ترجیح میدهم طنز کار کنم ، اصولا دوست دارم دیگران را بخندانم

چرا خال هایت را بر نمیداری

 

من بگویند چرا خال هایت را برنمی داری یا چرا بینی ات را عمل نمی کنی ؟ خب این شخصی است ، مثل این است که بیایند بگویند چرا فلان کفش را پوشیدی خب این سلیقه من است و مال من است من این را دوست دارم

 

 

شوهر ایده آل من

 

همسر ایده‌ آل من یک آدم چهار شانه ، بلند قامت و خوش‌ هیکل است که حتما هم اسب سفید دارد و در خانه او را جرج کلونی صدا می‌ کنند

 

دوستان غیر صمیمی

 

تقریبا همه دوستان صمیمی من ، غیرسینمایی هستند و دغدغه‌ ها و مشکلات اجتماعی باب آشنایی من با بیشترشان بوده است

 

آنها اکیپی هستند که در یک بنیاد خیریه کار می‌ کنند و به واسطه آن بنیاد، ما با هم آشنا شدیم و دغدغه‌ های اجتماعی بالایی دارند که من هر روز از آنها می‌ آموزم

 

از ازدواج می ترسم

 

من در مورد ازدواج شخصا ترس هایی دارم باوجود آنکه آدم ریسک پذیری هستم اما هنوز نتوانستم بر ترس هایم غلبه کنم و ریسک کرده و ازدواج کنم