
بررسی علل و پیامدهای کم خونی در بیماران سرطانی
کم خونی و فقر آهن از بیماریهای شایع خونی هستند که به تنهایی باعث سرطان نمیشوند، اما برخی انواع سرطان میتوانند خطر کم خونی را افزایش دهند. همچنین، ارتباط پیچیدهای بین کم خونی، فقر آهن و سرطان وجود دارد که در این مقاله به بررسی آن، علل، علائم و راههای تشخیص و درمان پرداختهایم.
به گزارش پارسینه پلاس، سرطان به رشد غیرقابل کنترل سلولهای غیرطبیعی در بدن گفته میشود که میتواند به انواع مختلفی تقسیم شود و بخشهای مختلف بدن را درگیر کند. از سوی دیگر، کم خونی به معنای کاهش تعداد سلولهای قرمز خون یا هموگلوبین است که مسئول انتقال اکسیژن به بافتها هستند. رایجترین علت کم خونی، فقر آهن است.
ارتباط بین سرطان و کم خونی به صورت دوطرفه است. برخی سرطانها مانند سرطان روده بزرگ، میتوانند به علت خونریزیهای داخلی منجر به کم خونی شوند. همچنین، درمانهای سرطان مانند شیمیدرمانی و پرتودرمانی ممکن است با آسیب به مغز استخوان، تولید سلولهای قرمز خون را کاهش دهند و کم خونی ایجاد کنند.
کمبود مواد مغذی به خصوص آهن و ویتامین B12 در بیماران سرطانی به دلیل کاهش اشتها، تهوع و استفراغ معمول است که کم خونی را تشدید میکند. از طرف دیگر، کم خونی ناشی از فقر آهن به تنهایی باعث ایجاد سرطان نمیشود اما میتواند نشانهای از وجود بیماریهای جدی از جمله سرطان باشد که نیاز به بررسی پزشکی دقیق دارد.
تشخیص کم خونی در بیماران سرطانی معمولاً با آزمایشهای خون شامل شمارش سلولهای خونی، هموگلوبین و هماتوکریت انجام میشود. درمان کم خونی بسته به علت اصلی آن میتواند شامل مصرف مکملهای آهن، تزریق سلولهای خونی، داروهای تحریک کننده تولید سلولهای قرمز و تغییرات در رژیم غذایی باشد.
در نهایت، کم خونی و فقر آهن بیماریهای قابل درمانی هستند که باید تحت نظر پزشک قرار گیرند و نگرانی بیمورد درباره تبدیل آن به سرطان درست نیست، بلکه در صورت کم خونی پایدار، بررسیهای دقیقتر برای یافتن علت ضروری است.