تابستان فرزندانمان را چگونه پرکنیم؟
آیا فرزندانمان را برای پر کردن اوقات فراغت تابستان سر کار بگذاریم یا نه؟
به گزارش سبک ایده آل به نقل از جام جم، سالهایی نه چندان دور خیلی از ما یا شاید پدر و مادرهایمان در چین روزهایی وقتی از درس و مشق و امتحان راحت میشدند و بابت پرسش و پاسخ سر کلاس نفس راحتی میکشیدند نوبت به این میرسید که در ایام فراغت تابستان به جای رفتن به کلاسهای متنوع ورزش، موسیقی و زبان، سهماهه تعطیلی تابستان را در کارگاه یا مغازهای به عنوان شاگرد یا وردست مشغول کار شوند و یا این مدت را وردست پدر یا یکی از اقوام بایستند و بنایی، نجاری، باغداری و خلاصه یک هنر و صنعتی را یاد بگیرند.
ماجرا حتی به گونهای بود که برخی از این بچهها در طول سه ماه تابستان با درآمدی که از کارگری و شاگردی داشتند هزینه تحصیل و دفتر و کتابشان میکردند و بدین ترتیب هم کمک خرج خانواده بودند و هم خودشان کار و هنری را یاد میگرفتند.
حالا اما سالهاست دوره و زمانه عوض شده و با رسیدن فصل تابستان واوقات فراغت، خانوادهها برنامههای وسیعی را برای فرزندانشان تدارک میبینند. از کلاسهای زبان گرفته تا ورزش و موسیقی و حتی کلاسهای تقویتی درسی برای آنکه بنیه آموزشی بچهها تقویت شود.
در چنین شرایطی است که بچههایی که در سالهای نه چندان دور اوقات فراغتشان با کار و یادگیری مهارت و به دست آوردن درآمد همراه بود حالا با سرویس یا ماشین دم در کلاسهایشان پیاده میشوند و در بازگشت از کلاس هم با وجود سرویس و رفت و آمد با وسیله نقلیه و با بیشترین آسایش، زیر باد کولر نشسته و پدر و مادر بابت اینکه ساعتی در سر کلاس حاضر شدهاند از آنها پذیرایی میکنند!
اما آیا این نسل نازپرورده میتواند در آینده مسئولیتپذیر هم باشد؟ ممنوعیت قانونی کار برای کودک و نوجوان تا چه محدودهای را شامل میشود و چگونه میتوان هم آرامش و آسایش بچهها را در نظر گرفت و هم فرزندانی متعهد و مسئولیتپذیر و در عین حال دارای مهارت تربیت کرد؟
کارشناسان ۷ تا ۱۴ سال را بهترین سن برای کسب مهارت و ۱۴ تا ۲۱ سالگی را دوران طلایی کسب تجربه، ورود به دنیای اشتغال و خلاقیت معرفی میکنند. البته والدین نباید فرزندشان را تا قبل از ۱۸سالگی برای پول درآوردن، سرگرم شدن و پرکردن اوقات فراغت تحت فشار و اجبار قرار دهند. اما شاگردی کردن در یک شغل یا مهارت روش مناسبی برای آشنایی بچهها با بازار کار، مسئولیتپذیر شدن و از همه مهمتر مهارتآموزی است تا در آینده بتوانند بهتر روی پای خودشان بایستند و موفق باشند.
البته بهتر است حواسمان باشد این مهارتآموزی و در کنار آن پول درآوردنهای تابستانه، فرزندانمان را از ادامه تحصیل باز ندارد. اما در مجموع نباید فراموش کرد یکی از اهداف درس خواندن هم مهارتآموزی و داشتن شانس بهتر برای اشتغال در آینده است.
پس اگر فرزندانمان بتوانند از همین دوران نوجوانی مهارتی را کسب کنند و توانایی و علاقه راه انداختن کسب و کاری داشته باشند، بخشی مهمی از این هدف محقق شده است.