حدیث امام صادق(ع) در مورد لبیک خدا به بندگانش پس از ندای «الله» + شرح حدیث

به گزارش پارسینه پلاس به نقل از پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، هیچ کس “الله” نگفت که فی‌الحال “لبیک” نشنود؛ که الله گفتن عین لبیک شنیدن است. به قول مولوی: گفت آن الله تو لبیک ماست / و آن نیاز و درد و سوزت پیک ماست.

بنابر روایت دانشجو، امام صادق (علیه السلام) فرمودند: “مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ یَدَهُ إِلَی اَللَّهِ اَلْعَزِیزِ اَلْجَبَّارِ إِلاَّ اِسْتَحْیَا اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَرُدَّهَا صِفْراً حَتَّی یَجْعَلَ فِیهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا یَشَاءُ فَإِذَا دَعَا أَحَدُکُمْ فَلاَ یَرُدَّ یَدَهُ حَتَّی یَمْسَحَ عَلَی وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ”.

هیچ بنده‌ای دست بدرگاه خدای عزیز جبار نگشاید جز اینکه خدای عز و جل شرم کند که آن را تهی بازگرداند تا اینکه از فضل رحمت خود در آن بنهد، پس هر گاه یکی از شماها دعا کرد دستش را برنگرداند مگر آن را به سر و روی خود بکشد.