دعاهایی که بعد از بیدار شدن از خواب باعث آرامش می شود
در هر زمان و حالی گفتن ذکر و خواندن دعا مستحب است و باعث آرامش فرد میشود. حتی برای خوابیدن و بیدار شدن.
به گزارش سبک ایده آل به نقل از تصویر زندگی، در هر زمان و حالی گفتن ذکر و خواندن دعا مستحب است و باعث آرامش فرد میشود. حتی برای خوابیدن و بیدار شدن. در دین مبین اسلام دعاها و ذکرهایی قبل از خوابیدن و در هنگام خوابیدن و بعد از بیدار شدن وجود دارد. که باعث آرامش فرد می شود.
دعای پیامبر بعد از بیدار شدن از خواب
هرگاه پیامبر خدا (ص) از خواب بیدار میشدند، میفرمودند:
سُبْحَانَ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَى وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیر.
منزه است خدایی که مردگان را زنده میکند و او بر هر چیز تواناست.
«اَللّهُمَّ لا تُؤْمِنّی مَکْرَکَ وَلا تُنْسِنی ذِکْرَکَ وَلا تَجْعَلْنی مِنَ الْغافِلینَ، اَقُومُ ساعَهَ کَذا وَ کَذا»
به جاى کذا و کذا ساعت مورد نظر را تکرار کنید.
دعا و ذکرهای پس از بیدار شدن پس از خواب:
«الحَمْدُ للهِ الَّذِی أَحْیَانا بَعْدَ مَا أمَاتَنَا و إلَیْهِ النُّشُورُ»
«تمام ستایشها از آنِ خدایى است که پس از میراندن ما را زنده کرده است، و بازگشت به سوى اوست».
(البخاری مع الفتح ۱۱/ ۱۱۳، و مسلم ۴/ ۲۰۸۳.)
«الحَمْدُ للهِ الَّذِی عَافَانِی فِی جَسَدِی وَرَدَّ عَلَیَّ رُوحِی، وأَذِنَ لِی بِذِکْرِهِ»
«تمام ستایشها بر خدایى است که به جسمم سلامت بخشید، و روحم را به من بازگرداند، و به من اجازه ذکرش را داد».
(الترمذی ۵/ ۴۷۳، و نگا: صحیح الترمذی ۳/۱۴۴.)
إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلاَفِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لآیاتٍ ِلأَولِی الأَلْبَابِ
یقیناً در آفرینش آسمانها و زمین، و آمد و رفت شب و روز، نشانههایی [بر توحید، ربوبیّت و قدرت خدا]برای خردمندان است.
(آل عمران: ۱۹۰).
الَّذِینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً سُبْحَانَکَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ
آنان که همواره خدا را ایستاده و نشسته و به پهلو آرمیده یاد میکنند، و پیوسته در آفرینش آسمانها و زمین میاندیشند، [و از عمق قلب همراه با زبان میگویند:]پروردگارا! این [جهان با عظمت]را بیهوده نیافریدی، تو از هر عیب و نقصی منزّه و پاکی؛ پس ما را از عذاب آتش نگاهدار.
(آل عمران: ۱۹۱).
رَبَّنَا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلْ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ
پروردگارا! بی تردید هر که را تو در آتش در آوری، قطعاً خوار و رسوایش کرده ای، و برای ستمکاران هیج یاری وجود ندارد.
(آل عمران: ۱۹۲).
رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأَبْرَارِ
پروردگارا! بی تردید ما [صدای]ندا دهندهای را شنیدیم [که مردم را]به ایمان فرا میخواند که به پروردگارتان ایمان آورید. پس ما ایمان آوردیم. پروردگارا! گناهان ما را بیامرز، و بدی هایمان را از ما محو کن، و ما را در زمره نیکوکاران بمیران.
(آل عمران: ۱۹۳).
رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِکَ وَلاَ تُخْزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَهِ إِنَّکَ لاَ تُخْلِفُ الْمِیعَادَ
پروردگارا! آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده دادهای به ما عطا فرما و روز قیامت، ما را رسوا و خوار مکن؛ زیرا تو خلف وعده نمیکنی؟(آل عمران: ۱۹۴).
مَتَاعٌ قَلِیلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
[این]برخورداری اندک [و ناچیزی از زندگی زود گذر دنیا]است؛ سپس جایگاهشان دوزخ است، و آن بد آرامگاهی است.(آل عمران: ۱۹۷).
از امام صادق (ع) روایت شده است: هرگاه یکى از شما در شب از خواب برخاست بگوید:
سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ النَّبِییّنَ وَ اِلهِ الْمُرْسَلینَ وَ رَبِّ الْمُسْتَضْعَفینَ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى یُحْیىِ الْمَوْتى وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَىْءٍ قَدیرٌ.
منزّه است خدا، پروردگار پیامبران، و معبود فرستادگان، و پروردگار مستضعفان، و ستایش خداى را که مردگان را زنده مى کند، و او بر هرچیز تواناست. زمانى که این کلمات را بگوید، خداى تبارک و تعالى مى فرماید: بنده من راست گفت و شکر بجا آورد.