صد بار اگر توبه شکستی بازآی !

به گزارش پارسینه پلاس، به نقل از ایرنا آیت الله محمدعلی جاودان در کتاب ره‌نمای طریق در کتاب ره‌نمای طریق در پاسخ به سوالی درباره تکرار گناه بعد از توبه کردن نوشت که اگر کسی دوباره مرتکب گناهی شد، از درگاه الهی ناامید نشود و باز هم توبه کند.

متن سوال و پاسخ: «بنده به عاقبت گناه و بدی آن آگاهم اما توبه‌ام چند روز بیشتر دوام نمی‌یابد و دوباره مرتکب گناه می‌شوم. به نظر شما امیدی به آدم‌شدن امثال من هست؟» اولا شما تنها گناهکار عالم نیستید که از لطف و رحمت خداوند ناامید بشوید (هیچ کس به جز کافران از رحمت خدا مایوس و ناامید نمی شود. سوره یوسف، آیه ۸۷) ثانیا از توبه خسته نشوید و اگر دوباره بی اختیار گناهی برای شما پیش آمد، باز هم به درگاه الهی توبه، تضرع و زاری کنید که خداوند متعال شما را در برابر گناه یاری فرماید.
جاودان اضافه کرد: ثالثا ریشه این گناهان را جست و جو نمایید؛ مثلا وقتی که فیلم، عکس یا صحنه ای را مشاهده می کنید، با کسی صحبت خاصی می کنید، فکری در ذهن خود دارید یا وقتی که تنها هستید… زمانی که ریشه را یافتید، آن را از بین ببرید. مثلا اگر ریشه گناه در شما، تنهایی‌تان بود، سعی کنید هیچگاه و در هیچ جا تنها نمانید. همچنین توصیه های دیگری که در سوالات مشابه شده، مانند تقلیل کمیت و کیفیت غذا، تصحیح و تقید به اول وقت بودن نماز و همچنین توسل دائم به امام حیّ و حاضر زمان را برای رفع کامل مشکلات انجام دهید. (صفحه ۸۱)

روش هدایتی خدا و وسوسه های شیطانی

در زمینه تکرار گناه و توبه باید هوشیارانه توجه کرد که میان روش هدایتی خداوند و وسوسه های شیطان تفاوت اساسی وجود دارد؛ «قبل از انجام گناه» خداوند آدمی را از نزدیک شدن به حریم گناه به شدت هشدار می دهد اما شیطان گناه را در نظر انسان کوچک می کند و آن را قابل جبران جلوه می دهد. «بعد از انجام گناه»، خداوند به کسانی که پشیمان می شوند و به فکر اصلاح و جبران می باشند وعده آمرزش و حتی پذیرش بیش از گذشته به بندگان می دهد تا آدمی با امیدواری به رحمت بی پایان خدا هر چه سریع تر و پایدارتر به راستی و درستی گرایش پیدا کند اما شیطان ناامیدی و بریدگی را در دل و جان آدمی رخنه می دهد تا بیش از پیش در لجنزار آلودگی غوطه ور شود
آیات و روایات فراوانی در مذمت ناامیدی از رحمت الهی وجود دارد؛ به گونه‌ای که هنگام برشمردن گناهان کبیره، یاس از رحم الهی بعد از شرک ورزیدن به خدا بزرگ ترین گناه است. در آیه ۵۳ سوره زمر آمده است «به آن بندگانم که با عصیان بر نفس خویش اسراف کردند بگو که هرگز از رحمت خدا ناامید نباشید. البته خدا گناهان را خواهد بخشید که او بسیار آمرزنده و مهربان است» و پیامبر اکرم(ص) فرمود « «توبه کننده از گناه همانند کسی است که گناهی نکرده است».

راه‌های جلوگیری از تکرار گناه

فردی به محضر امام حسین(ع) رسید و با بیان این که انسانی گناهکار است و نمی تواند گناه را ترک کند، از آن حضرت درخواست موعظه ای کرد و سیدالشهدا(ع) فرمود «پنج کار را انجام بده؛ آن گاه هر چه می‌خواهی گناه کن. اول این که از روزی خداوند نخور و هر چه می‌خواهی گناه کن. دوم این که از ولایت و حکومت خدا خارج شو و هر چه می‌خواهی گناه انجام بده. سوم این که جایی را پیدا کن که خداوند تو را نبیند و هر چه می‌خواهی گناه کن. چهارم، هنگامی که ملک الموت نزد تو می‌آید تا تو را قبض روح کند، او را از خود درو کن و هر چه می‌خواهی گناه انجام بده و پنجم، هنگامی که مالک (فرشته نگهبان جهنم) تو را به داخل آتش می‌افکند، در آتش داخل نشو، و هر چه می‌خواهی گناه کن».
حضرت علی (ع) نیز فرمود «اتقوا معاصی الله فی الخلوات، فان الشاهد و هو لحاکم؛ از معصیت خداوند در خلوت‌ها برحذر باشید. چون همان خدایی که اکنون شاهد بر اعمال شما است، فردا برای شما حکم کرده و نسبت به شما قضاوت می‌کند.» یعنی مواظب باشید که در برابر دیدگان قاضی معصیت نکنید.

بزرگان و اساتید اخلاق با تکیه بر آیات و روایات سفارش هایی را برای مبارزه با گناه برشمرده اند که برخی از آن ها عبارتند از:

کوچک نشمردن هیچ گناهی هر چند به نظر کوچک و ناچیز باشد
عزم جدی و آهنین برترک معصیت و مراقبت جدی و دائمی نسبت به کارهای روزانه
شرط نمودن با خدا مبنی بر ترک گناه
مطالعه و تفکر پیرامون عواقب زشت گناه
همواره خود را در محضر حق تعالی دانستن
دوری جستن از مکان ها و شرایطی که انسان را به گناه ترغیب می‏ کند
تقویت اراده و محاسبه نفس به صورت روازنه و در صورت رخداد خطا، خود را محاکمه و توبیخ کردن و سپس استغفار به درگاه الهی
مطالعه پیرامون زندگی پارسایان و زاهدان و مطالعه کتاب های اخلاقی.