عجایب هفت گانه جمشید هوش را از سرتان می برد
افسانهای دربارهٔ عجایب هفتگانهای که جمشید آنها را ساخته و اسکندر از میان برده بود، در میان پارسیان بسیار محبوبیت دارد.
به گزارش پارسینه پلاس، افسانهای دربارهٔ عجایب هفتگانهای که جمشید آنها را ساخته و اسکندر از میان برده بود، در میان پارسیان بسیار محبوبیت دارد.
این افسانه به نثر و به نظم در چند نسخهٔ خطی کتابخانهٔ ملی پاریس بسیار محبوبیت دارد.
عجایب هفتگانه عبارتند از:
چراغی که بی روغن همی سوخت.
مرغی… که از خورشید سایه نمیکرد.
بربطی… که دستهٔ لاجوردی و چهار تار [داشت]، چون باد بر او زدی، آواز همچون بربط آمدی، و گر کسی تپ لرزه داشتی، آواز بربط بشنودی، تپ لرزه بشد.
مگسان زرین که همی پریدند، اگر کسی زهره خورده بودی آواز پر مگسان بشنودی، زهر از او بشدی.
صراحی… که اندر مَیَزدی (میهمانی)، صد مرد بودی به نام هر مردی شرابی از هر رنگ اندر آن صراحی کردی.
رودی آب… و اندر میان آب طاقی و اندر طاق تختی و بر تخت تندیسهای همچو مردی اَبَرسان داوری نشسته. اگر دو کس با یکدیگر همیمالی (دشمنی، اختلاف) داشتی، پیش تندیسه دعوی کردی، آن کس که دروغ گفتی زیر آب شدی، آن کس که راست گفتی، بر روی آب پیش داور شدی.
گنبدی نیمی ابیض و نیمی اسود تا اگر کسی از گیتی گذران شدی و شب سدیگر بام چهارم روان او بر گنبد پیدا آمدی، اگر بر نیمهٔ سپید بودی، بهشتی. اگر نیمهٔ سیاه بودی دروند (کافر، بیدین) بودی یعنی دوزخی