معجزه ی درمان التهابات مفصلی را بشناسید+تصویر

به گزارش پارسینه پلاس، زنجبیل از ترکیب پیچیده‌ای از ترکیبات فعال بیولوژیکی تشکیل شده است که طبق گزارش‌ها، ترکیبات جینجرول، شوگوال و پارادول اکثریت خواص ضدالتهابی آن را تشکیل می‌دهند.
ترکیبات فعال زنجبیل مسئول بسیاری از اثرات ضد التهابی طبیعی زنجبیل هستند.

در مطالعات علمی بسیاری نشان داده شده است که زنجبیل از تولید سیتوکین‌های پیش‌التهابی مانند مانند IL-1، TNF-α و IL-8 (پروتئین‌های کوچکی که توسط سلولها برای ارتباط با سایر سلولهای بدن آزاد می‌شود) جلوگیری می‌کند. سیتوکین‌های پیش التهابی مسئول افزایش واکنش‌های التهابی هستند، به این معنی که این واکنش‌ها بیشتر در بدن اتفاق می‌افتد. این به طور مستقیم با افزایش التهاب در بدن مرتبط است.

از آنجایی که نشان داده شده است که زنجبیل سطوح التهابی را که آن سیتوکین‌های پیش التهابی می‌توانند تولید کنند کاهش می‌دهد، طبیعی است که التهاب نیز کاهش یابد.
جینجرول، شوگاول و سایر ترکیبات موجود در زنجبیل از طریق سرکوب ۵-لیپواکسیژناز یا پروستاگلاندین سنتتاز، بیوسنتز پروستاگلاندین و لکوترین را مهار می کنند. علاوه بر این، در ماکروفاژها، شوگاول می‌تواند بیان ژن التهابی iNOS و COX-2 را کاهش دهد.
این مسأله مهمی است! از آنجایی که التهاب می‌تواند در بدن بسیار شایع باشد – به خصوص با یک رژیم غذایی نامناسب – زنجبیل راهی عالی برای کمک به کاهش میزان کلی التهاب در بدن است. اگر یک بیماری التهابی را تجربه می‌کنید، زنجبیل یک داروی ضد التهابی طبیعی و قدرتمند است که باید امتحان کنید.

کاربرد های دارویی زنجبیل در بیماری ها

زنجبیل دارای پتانسیل قابل توجهی برای درمان تعدادی از بیماری‌ها از جمله اختلالات و درد های مفصلی مانند آرتریت و روماتیسم، سلامت گوارش (سوء هاضمه، یبوست و زخم)، اختلالات قلبی عروقی (آترواسکلروز و فشار خون بالا)، استفراغ، دیابت شیرین و سرطان است.

همچنین دارای خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی برای کنترل روند پیری است. علاوه بر این، پتانسیل ضد میکروبی نیز دارد که می‌تواند به درمان بیماریهای عفونی کمک کند.
تولید رادیکال‌های آزاد یا گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) در طول متابولیسم فراتر از ظرفیت آنتی‌اکسیدانی یک سیستم بیولوژیکی منجر به استرس اکسیداتیو می‌شود که نقش اساسی در بیماری‌های قلبی، بیماری‌های نورودژنراتیو، سرطان و فرآیند پیری دارد.

مولکول‌های فعال زیستی زنجبیل مانند جینجرول‌ها فعالیت آنتی‌اکسیدانی را در بخش‌های مختلف نشان داده‌اند.
مطالعات ارزیابی اثربخشی زنجبیل در بیماران مبتلا به استئوآرتریت (آرتروز) نشان داد که عصاره زنجبیل از نظر آماری تاثیر معناداری بر کاهش علائم آرتروز زانو دارد.

در مطالعه دیگری، تأثیر زنجبیل در آرتروز تنها در دوره اول درمان معنی دار بود. در نقرس به عنوان یک بیماری روماتیسمی مفاصل، شوگاول دارای اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی است و می‌تواند به عنوان یک عامل درمانی استفاده شود.
مطالعه دیگری نشان داد که استفاده از زنجبیل در درمان بیماران دارای اثرات کاهنده درد است. آنها از ۲ گرم مکمل زنجبیل به مدت ۱۱ روز روی ۳۶ شرکت کننده برای درمان درد عضلانی استفاده کردند. آنها ثابت کردند که مصرف روزانه زنجبیل خام و حرارت دیده منجر به کاهش متوسط تا زیاد درد عضلانی می‌شود.