مهم ترین آداب روزه داری را بشناسید

به گزارش پارسینه پلاس، شاید تصور کنید روزه گرفتن به این معناست که از اذان صبح تا اذان مغرب چیزی نخوریم و نیا شامیم اما باید بدانید روزه به همین دو مورد محدود نمی شود و احکام و آدابی دارد که باید آن ها را رعایت کرد تا روزه مان پذیرفته شود.

پرهیز از حرام هاى خدا:

برترین کار در ماه رمضان، پرهیز از حرام‌های خداست.

پرهیز از غیبت کردن:

هر کس در ماه رمضان در باره مسلمانى غیبت کند، بر روزه دارى اش پاداشى نخواهد یافت.

دشنام ندادن:

روزه، تنها نخوردن غذا و نوشیدنى نیست و همانا خداوند، روزه را حجابى در برابر کار و سخن زشت قرار داده که روزه دار با آن، روزه را افطار مى کند.

دروغ نگفتن:

دروغ، روزه را باطل مى کند.

پرهیز از ریا:

هر کس ریاکارانه روزه بگیرد، شرک ورزیده است.

پرهیز از هر چه خدا خوش نمى دارد:

روزه، پرهیز از هر چیزى است که خداوندْ آن را خوش نمى دارد

به مسافرت نرفتن:

گفته شده در رمضان جز براى حج یا عمره یا مالى که مى ترسى از دست برود یا زراعتى که هنگام دروى آن رسیده است، مسافرت نروید تا روزه تان باطل نشود.

انجام دادن کار‌هایی که به ضعف مى انجامد:

روزه دار، از ترس ضعف، وارد حمّام نشود و حجامت نکند.

پرهیز از آنچه ممکن است به شکستن روزه بینجامد:

نزدیک شدن به همسر و همچنین استنشاق (آب در بینی کردن)، ممکن است به ابطال روزه بینجامد

این مورد از مهم‌ترین آداب روزه‌داری است و در احادیث فراوان به آن تأکید شده است:

۱-امام باقر (ع) خطاب به جابر فرمود:
ای جابر هر کس که ماه رمضان بر او وارد شود، پس روزهایش را روزه بگیرد و قسمتی از شبهایش را به عبادت سپری کند، شکم و شهوتش را کنترل کند، چشم و زبانش را نگهدارد، آزارش را از مردم باز دارد، از گناهان بیرون می‌رود، همانند روزی که از مادر متولد شده است، جابر گفت: چه حدیث نیکویی! حضرت باقر(ع) فرمود: وه چه شرط سختی!

۲-پیامبر اکرم(ص) در همین رابطه فرمود:
هر کس که ماه رمضان بر او وارد شود، در حالی که سالم و تندرست باشد، پس روزها را روزه بگیرد و بخشی از شب‌ها را به عبادت سپری کند، به نمازهای خود اهمیت دهد، به جمعه‌ها و نماز عید مبادرت کند، ثواب شب قدر را درمی‌یابد و به جایزه‌های پروردگار نایل می‌شود.

۳- امام رضا(ع) فرمود:
کسی که ماه رمضان را به قصد قربت و از روی ایمان روزه بگیرد، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده می‌شود. برشخص روزه‌دار چیزی نوشته نمی‌شود تا هنگامی که یکی از مفطرات را مرتکب شود و روزه‌اش باطل گردد.

۳) امام باقر(ع) فرمود:
ماه رمضان ماه خداست و روزه‌داران در آن مهمان خدا و اهل کرامت خدا هستند، کسی که ماه رمضان بر او وارد شود، روزهایش را روزه بگیرد، قسمتی از شب‌هایش را با عبادت سپری کند، از آنچه خداوند حرام کرده اجتناب کند، بدون حساب وارد بهشت می‌شود.

۴) پیامبر اکرم(ص) فرمود:
هر بنده‌ای که روزه‌دار باشد به او فحش بدهند، او در پاسخ بگوید: درود بر شما، من روزه هستم، خداوند منان فرماید: بنده‌ام به روزه پناه برد، او را از آتش من پناه دهید و او را وارد بهشت نمایید.

۵) امام صادق(ع) فرمود:
هنگامی که روزه گرفتی، پس باید چشم و گوش تو نیز از حرام روزه باشد، دست و همه اعضا و جوارح تو نیز از کار ناشایست روزه باشد. وقتی روزه هستی سخن بیهوده مگو، خدمتکارت را اذیت نکن، وقار روزه‌دار در سیمای تو باشد، به جز یاد خدا سخنی مگوی، روز روزه‌داری ات همانند روز افطار تو نباشد.

۶) از امام رضا (ع) نقل است که فرمود:
روزه حجابی است که خدای متعال آن را بر زبان‌ها، گوش‌ها، دیده‌ها و دیگر عضوهای بدن زده تا آن را از آتش جهنم رهایی دهد. در مورد روزه هر عضوی حقی دارد، اگر کسی حق آن عضو را ادا کند، او روزه‌دار می باشد و اگر چیزی از آن فرو گذار شود، به همان مقدار از روزه‌اش کاسته می‌شود.

۷) از رسول گرامی اسلام(ص) روایت شده است که فرمودند:
هر کس ماه رمضان را روزه بگیرد و همه اعضای بدنش را از گناه باز دارد، در درجه حضرت ابراهیم خلیل خواهد بود.

۸)امام صادق (ع) فرمود: «روزه فقط امساک کردن از خوردنی و آشامیدنی نیست، بلکه برای روزه شرایطی هست که باید رعایت شود، تا روزه کامل گردد: یکی از آنها روزه درونی است.
پس هنگامی که روزه بودید: ۱) زبان خود را از دروغ نگهدارید ۲) دیدگان خود را فرو بندید ۳) جدال نکنید ۴) حسد نورزید ۵) غیبت نکنید ۶) مجادله نکنید ۷) دروغ نگویید ۸) با زنان مباشرت نکنید ۹) مخالفت نکنید ۱۰) خشم نگیرید ۱۱) فحش ندهید ۱۲) سخن ناشایست نگویید ۱۳) سست نشوید ۱۴) درگیر نشوید ۱۵) آزار نرسانید ۱۶) ستم نکنید ۱۷) کاری ابلهانه انجام ندهید ۱۸) همدیگر را نرنجانید ۱۹) از یاد خدا غافل نشوید ۲۰) از نماز غفلت نکنید.بر شما باد به: ۱) متانت ۲) سکوت ۳) بردباری ۴) شکیبایی ۵) درستی ۶) دوری از اشرار ۷) پرهیز از سخن گزاف ۸) اجتناب از دروغ ۹) پرهیز از بهتان ۱۰) دوری از خصومت ۱۱) پرهیز از سوء ظن ۱۲) اجتناب از غیبت ۱۳) دوری از سخن چینی.

همواره به یاد آخرت باشید، منتظر فرارسیدن روزگار خود، چشم به راه وعده حتمی پروردگار (فرج قائم آل محمد)، آرزومند پاداش‌های پروردگار باشید، برای ملاقات پروردگار توشه بگیرید، همواره با متانت، با وقار، خاشع، خاضع، بنده‌ای فروتن، نگران، امیدوار، خائف، مشتاق، با دلی پاک و پاکیزه از گناه، با درون صاف و پیراسته از عیب، با بدنی پاکیزه از پلیدی‌ها، با ولایت اللّه و برائت از غیر او، با سکوت مطلق و متانت کامل از هر جهت، با پرهیز در ظاهر و باطن از محرّمات، با خوف و خشیت از حق تعالی در آشکار و نهان، خود را در طول روزه به او بسپاری، و دلت را برای او فارغ گردانی و خودت را به کار بگیری در آنچه فرمان داده و تو را به سوی آن فراخوانده است. اگر همه این‌ها را به طور کامل انجام بدهی، تو حقیقتا روزه هستی، و فرمان او را به جای آورده ای، ولی اگر چیزی را از آن ناقص انجام دهی، به همان مقدار از روزه ات ناقص شده است.

پدرم فرمود: پیامبر اکرم(ص) زنی را مشاهده کرد که در حال روزه به کنیزش دشنام می‌دهد، امر فرمود طعامی را برایش بیاورند، عرضه داشت: یا رسول اللّه من روزه هستم. فرمود: تو چگونه روزه هستی در حالی که کنیزت را فحش دادی؟!

روزه فقط پرهیز از خوردنی و نوشیدنی نیست، بلکه روزه را خداوند حجاب و مانع قرار داده از هر رفتار و گفتار ناشایست، آه چقدر کم است روزه‌دار، وه چقدر زیادند افراد گرسنه.»

مولای متقیان امیر مؤمنان(ع) در این رابطه می‌فرمایند: چه بسا روزه‌داری که از روزه‌داری خود نصیبی به جز گرسنگی و تشنگی ندارد و چه بسا شب زنده‌داری که از شب زنده‌داری چیزی جز رنج و بی‌خوابی به وی عاید نمی‌شود، خوشا خواب زیرکان و افطارشان.»

آری خواب مقربان چون براساس نیت صحیح و قلب طاهر قرار می‌گیرد، از جمله عبادات آنان به شمار می آید، حتی ممکن است ارواح ایشان در عالم قدس با ارواج انبیاء و اولیاء محشور شود و بر قسمتی از اسرار غیبی با رؤیاهای صادقه آگاهی یابند و راهی از راه‌های تقرب ایشان باشد.

افطار فرهیختگان نیز چون بر اساس آگاهی و مطابق با فرمان پروردگار است، از روزه‌داری افراد ریاکار و دغل‌بازی که آن را با حیله و تزویر مخلوط کرده، با عُجب و خود پسندی آمیخته باشند، بهتر است.

پس مهمترین شرط روزه، اجتناب کامل از همه گناهان و حفظ چشم، گوش، شکم، زبان و… از حرام‌های الهی است.