چرا رابطه جنسی زوج‌ها، نسبت به ۲۰ سال پیش، کمتر شده‌است؟
مطالعات علمی و نیز گزارشات تجربی نشان دهنده کاهش تعداد دفعات رابطه جنسی در زوج‌ها نسبت به سال‌های گذشته است. این ارقام ثابت می‌کنند که امروزه زوج‌ها نسبت به قبل کمتر با یکدیگر رابطه جنسی دارند. در این درس نگاهی می‌اندازیم به این که چرا و چگونه ممکن است این اتفاق بیفتد.
به گزارش سبک ایده آل شما (زن یا شوهر) وقتی عصر از سر کار به خانه می‌رسید، هنوز کارهایی برای انجام دادن دارید. بچه ها، خرید، نظافت، کارهای خانه و غیره. وقتی بالاخره برای خودتان وقت آزاد پیدا می‌کنید، آخر شب است و آنقدر خسته‌اید که فقط می‌خواهید به رختخواب بروید و خودتان را رها کنید تا بخوابید، بدون اینکه به چیز دیگری فکر کنید.
روزها، هفته‌ها و سال‌ها می‌گذرند. فقط هر چند وقت یکبار می‌ایستید و به آنچه واقعاً در حال رخ دادن است، فکر می‌کنید و چیزی که می‌بینید، می‌تواند بسیار ترسناک باشد.
بدین ترتیب، تعجبی ندارد، که اکثر زوج ها می‌گویند دوست دارند با شریک خود، بیشتر رابطه جنسی داشته باشند. این فقط مربوط به میل جنسی فردی نیست؛ در واقع، امروزه، به عنوان یک قانون کلی، افراد کمتر از آنچه که می‌خواهند، رابطه جنسی دارند.
به همین دلیل، چندین متخصص شروع به بررسی این موضوع کرده‌اند که چه چیزی پشت این کاهش روابط جنسی در زوج‌ها وجود دارد؟
در این درس، عللی که در روند کاهش دفعات روابط جنسی در زوجین نقش دارند، بررسی و شناسایی شده است.
آمار می‌گوید: زوج‌ها رابطه جنسی کمتری دارند
امروزه، برای بسیاری از افراد، زندگی به ندرت از کار و وظایف روزانه آنها جدا می شود. وقتی صحبت از سرگرمی به میان می آید، گزینه ها بی پایان است، به خصوص در فضای مجازی. پس در این سناریو چه امکانی برای روابط جنسی باقی می‌ماند؟
مطالعه ای که در ایالات متحده انجام شد داده هایی را به دست آورد که نشان دهنده روند کاهشی روابط جنسی میان زوج ها است. محققان کشف کردند که دفعات رابطه جنسی در زوج ها به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
این مطالعه نشان می داد که در سال ۲۰۱۰، بزرگسالان ۹ برابر کمتر از ۲۰ سال پیش رابطه جنسی داشتند. این کاهش عمدتاً در زوج‌هایی بود که زندگی باثباتی داشتند، دارای فرزندان مشترک بودند و محتوای هرزه نگاری مصرف نمی‌کردند.
طبق شواهد بین نسلی، رابطه جنسی در ۲۰ سال قبل، به عنوان یک فعالیت روزانه در کنار دیگر کارها تصور می شد؛ به عبارت دیگر رابطه جنسی راهی برای گذراندن زمان یا فعالیتی سرگرم کننده بود. اما، امروزه کیفیت در روابط جنسی بر کمیت ارجحیت دارد.
چرا دفعات روابط جنسی زوجین، کمتر شده است؟
از زمان انجام این مطالعه چه اتفاقی افتاده است؟ در واقع، ده سال پس از انتشار، و در بررسی سال ۲۰۲۰ ارقام همین روند را دنبال می کردند.
عللی که محققان برای کاهش رابطه جنسی در زوجین کشف کردند، در زیر فهرست شده‌اند:
رابطه جنسی به عنوان یک روال
سی سال پیش، جامعه نه تنها از نظر فکری، بلکه در شیوه زندگی، بسیار ساده تر از اکنون بود. گزینه های اوقات فراغت، سبک زندگی، یا مسائل مربوط به کار نیز بسیار کمتر از امروز پیچیده بودند. در واقع می توان گفت که رابطه جنسی بین زوج ها، رقبای کمتری نسبت به امروز داشت.
این بدان معناست که ۳ دهه قبل، رابطه جنسی به عنوان گزینه ای برای گذراندن اوقات خوش، وزن بیشتری در زندگی زوج ها داشت. این ما را به عامل بعدی هدایت می کند.
زندگی کردن، خوابیدن و آماده شدن برای غذای فردا
امروزه، اوقات کاری بی پایان است. نه تنها بسیاری از افراد نیمی از شبانه روزشان را صرف کار می کنند، بلکه برخی پس از خروج از محل کار نیز با تلفن همراهشان کار می کنند، در نتیجه، مرز بین زندگی روزمره و کار مبهم شده است و در نتیجه، میل به رابطه جنسی کاهش یافته است.
علاوه بر این، در دو سه سال اخیر و در پی همه گیری کووید ۱۹ و تبدیل کار به دورکاری، روز کاری به درون زندگی خصوصی تعمیم یافته است و افراد در همان فضای فیزیکی که می‌خوابند کار می‌کنند. این باعث قطع ارتباط عاطفی با محیط خصوصی شده و در نتیجه فکر کردن به رابطه جنسی را دشوار می کند.
فرسودگی و سرمایه‌داری
همه این موارد منجر به فرسودگی جسمی و روحی در جمعیت و جامعه می‌شود. زنان و سرپرستان کودکان کسانی هستند که بیشتر از این کمبود مزمن انرژی رنج می‌برند. در واقع، اگرچه روند کلی، حرکت جوامع به سمت برابری را نشان می دهد، اما تفاوت بین جنسیت‌ها هنوز، قابل ملاحظه و چشمگیر است.
نظام “سرمایه داری” هر کسی که “کار” را در اولویت قرار ندهد، مجازات می‌کند، و در این میان زنان که در کنار کار، مسئولیت مراقبت از کودکان و خانه‌داری را نیز بر عهده دارند، بیشتر دچار فرسودگی و ماندگی می‌شوند.
اضطراب، افسردگی و مصرف دارو
سلامت روان یکی دیگر از مسائل معلق در دنیای امروز است. اضطراب و افسردگی دو اختلال روانی است که بیشترین تأثیر را بر میل و رضایت جنسی دارند. بدیهی است، فردی که رنج روانی را تجربه می‌کند، در موقعیتی نیست که بتواند به طور منظم رابطه جنسی داشته باشد. همچنین داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی نیز میل جنسی را کاهش می دهند.
تغییر نگاه به رابطه جنسی: تَقّدم کیفیت به کمیّت
یکی دیگر از تفاوت‌های بین‌نسلی که در روابط جنسی رخ داده، تغییر نحوه نگاه به رابطه جنسی است. نوع نگاه به روابط جنسی بین زوجین به عنوان بخشی از روال زندگی مشترک؛ به فعالیتی مختص اوقات فراغت و نمایش صمیمیت، تغییر کرده است.
بنابراین، اگرچه رابطه جنسی همیشه با لذت همراه بوده است، اما در حال حاضر قوانین جدیدی در مورد انجام آن وجود دارد.
طرز تفکر در مورد رابطه جنسی در نسل های اخیر، دلیل دیگری است که باعث می شود زوج‌ها به طور فزاینده ای رابطه جنسی کمتری داشته باشند: اعتقاد به این باور که کیفیت بر کمیّت ترجیح دارد.
امروزه، کنش جنسی اغلب در تمام ابعاد بررسی می‌شود تا بهترین تجربه را ایجاد کند. به همین دلیل، اگر مردم زمان کافی برای انجام کامل آن یا تضمین لازم را برای رضایت هر دو شریک نداشته باشند، تمایلی به انجام آن ندارند و رابطه جنسی را به بعد موکول می‌کنند.
به عبارت دیگر زوج‌ها امروزه به کیفیتِ رابطه جنسی بیشتر اهمیت می‌دهند تا به کمیت و تعداد دفعات آن.
سلامت جسم و روان در گرو رابطه جنسی
هر چند این دلیل آخر می‌تواند توجیه خوبی برای داشتن رابطه جنسی کمتر باشد، اما همه موارد فوق، حاکی از مشکلاتی در جامعه ما است که نیاز به راه‌حل دارند.
مثل همیشه، نتیجه بحث یکی است: شما به عنوان زوج، می‌توانید بدون رابطه جنسی زندگی کنید، اما بدون سلامتی -که داشتن رابطه جنسی مکرر بخشی از آن است- زندگی خوبی نخواهید داشت.
مطمئناً وقتی کیفیت زندگی مناسبی برای مردم تضمین شود، آمار روابط جنسی در زوجین نیز افزایش خواهد یافت.