
چطور با دیگران با ملاحظه رفتار کنیم؟
تصور کنید در جلسهای مهم، همکارتان “سعید” ارائهای پراکنده و کممایه ارائه میدهد. با وجود رضایت ظاهری خودش، شما میدانید که او کمترین effort را برای آمادهسازی گذاشته است. وقتی پس از جلسه از شما نظر میخواهد، با جملهای تند مانند «ارائهات کاملاً بیسلیقه و نامنظم بود» واکنش نشان میدهید. لحظهای بعد، از دیدن ناراحتی در چهرهاش پشیمان میشوید.
به گزارش پارسینه پلاس، ین سناریوی آشنا به ما یادآوری میکند که رک بودن ≠ بیملاحظه بودن. در دنیای حرفهای، حفظ روابط به اندازهی انتقال پیام مهم است. اما چگونه میتوان هم صادق بود و هم مراعات احساسات دیگران را کرد؟
فلسفهی رفتار با ملاحظه: هنر گفتگوی هوشمندانه
رفتار با ملاحظه ترکیبی است از:
✅ هوش هیجانی (درک احساسات طرف مقابل)
✅ خودآگاهی (کنترل واکنشهای خود)
✅ دیپلماسی کلامی (انتقال پیام بدون ایجاد تنش)
برخلاف تصور رایج، این رفتار نشانهی ضعف نیست، بلکه نشانگر بلوغ اجتماعی و مهارت رهبری است. تحقیقات دانشگاه هاروارد نشان میدهد مدیرانی که انتقادات را با ملاحظه مطرح میکنند، ۴۳% بیشتر احتمال دارد که تیمشان عملکرد بهتری داشته باشد.
۵ اصل طلایی برای انتقاد سازنده
۱. قبل از صحبت، فضای ذهنی بسازید
- از خود بپرسید: «هدف من از این گفتگو چیست؟» (اصلاح رفتار، نه تحقیر فرد)
- تکنیک «ساندویچ انتقاد» را به کار بگیرید:
«ارائهات روی نکات جالبی تمرکز داشت (نقطه قوت). فکر میکنم با سازماندهی بهتر دادهها (نقطه بهبود)، میتونی تأثیرگذاریات را دوبرابر کنی. همیشه ایدهپردازیهایت برای تیم الهامبخش بوده (تقویت مجدد).»
۲. زمانبندی را جدی بگیرید
- انتقاد در جمع = تخریب اعتمادبهنفس
- پیشنهاد: «سعید جان، اگر موافقی فردا ۱۵ دقیقه وقت بذاریم تا در مورد ارائهات صحبت کنیم؟ چند ایده دارم که شاید بهت کمک کنه.»
۳. از زبان «من» استفاده کنید
- به جای: «تو پراکنده گفتی!»
بگویید: «من در بخش میانی ارتباط بین دادهها رو گم کردم، شاید بتونیم با یک نمودار اینجا رو شفافتر کنیم.»
۴. زبان بدن همسو با کلمات
- تماس چشمی ملایم + حالت باز بدن (دستهای جمعنشده)
- تُن صدا: گرم اما جدی (نه عصبانی، نه بیتفاوت)
۵. راهحل پیشنهاد دهید
- انتقاد بدون پیشنهاد = سرزنش بیثمر
- مثال: «دفعهٔ بعد میتونی از ابزار Canva برای اسلایدها استفاده کنی. من یک تمپلیت آماده دارم که برات میفرستم.»
چالشهای فرهنگی در انتقاد
- در فرهنگهای ارتباط مستقیم (مثل آلمان/هلند): صراحت = صداقت
- در فرهنگهای ارتباط غیرمستقیم (مثل ژاپن/کشورهای عربی): انتقاد تلویحی = ادب
راهکار: اگر با فرهنگهای مختلف کار میکنید، بپرسید: «ترجیح میدی بازخوردها رو چطور دریافت کنی؟»
تمرین عملی: تبدیل جملات تخریبگر به سازنده
❌ بیملاحظه | ✅ با ملاظه |
«این گزارش افتضاح بود!» | «گزارش دادههای خوبی داشت، اما فکر میکنم با ساختاربندی واضحتر نتیجهگیریها ملموستر بشه.» |
«همیشه دیر میرسی!» | «متوجه شدم چند وقت اخیر تأخیر داشتی. مشکلی پیش اومده که بتونم کمک کنم؟» |
«ایدهات کاربردی نیست» | «ایدهات نوآورانهست. شاید با در نظر گرفتن [نکته خاص] اجراییتر بشه.» |
نتیجهگیری: انتقاد هنر است
همانطور که «برنه براون» میگوید: «شفقت یعنی مرزهای محکم + مهربانی بیقیدوشرط». با ترکیب صداقت و ملاحظه، نهتنها روابط حرفهایتان را حفظ میکنید، بلکه تبدیل به فردی میشوید که دیگران با میل از او بازخورد میخواهند – و این بزرگترین سرمایهی یک رهبر است.