کشف شگفت‌انگیز در حین عملیات عمرانی؛ قبرهای عجیب ۵ هزارساله نمایان شدند
در تازه‌ترین مورد از اکتشافات در مسیر خط انتقال برق در نزدیکی شهر کراوشویتس، کارگران به گورهایی مربوط به حدود ۴۵۰۰ سال پیش و فرهنگ موسوم به «ظروف ریسمانی» برخوردند. کمی بعد، باستان‌شناسان موفق شدند ۱۲ گودال تدفینی دیگر در ۱۸۵ کیلومتری شرق همان منطقه کشف کنند که ۵۰۰ سال قدیمی‌تر هستند و به «فرهنگ زالتسمونده» تعلق دارند.
گودال‌های تازه کشف‌شده بین دو تا سه متر عمق و عرض داشتند و درونشان بقایای سوخته و خرده‌های ساختمان دیده می‌شد. در یکی از گورها دو ظرف سفالی سالم یافت شد که احتمالاً پیشکش‌های آیینی بودند. در گور دیگر، استخوان‌های سوخته یک سگ که به همان شکل طبیعی باقی مانده بود، کنار جمجمه انسانی بدون هیچ نشانه‌ای از فرسودگی دیده شد. این نشان می‌دهد که گودال‌ها مدتی باز می‌مانده یا استخوان‌های حیوان مدتی در جای دیگری نگهداری می‌شده است.
شیوه‌های تدفین در این گورها عجیب و غیرمعمول بوده است؛ مثلا مردگان در زیر مقدار زیادی سفال و یا بقایای خانه‌های سوخته دفن شده بودند.
در یکی از گورها که به نظر می‌رسد از اجاقی قدیمی به گودال تدفین تبدیل شده بود، بقایای دو انسان کشف شد که احتمالاً پیش از دفن نهایی مدتی در جایی دیگر نگهداری می‌شدند. این نشانه‌ای است از چندمرحله‌ای بودن آیین‌های سوگواری این فرهنگ.
باستان‌شناسان معتقدند پیچیدگی این مراسم بازتاب شرایط دشوار زندگی مردم آن زمان بوده است. شواهد آب‌وهوایی نشان می‌دهد اروپا در اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد دوره‌ای سردتر و نامنظم‌تر را پشت سر گذاشته و این مسئله برای جوامع کشاورزی چون زالتسمونده فشار زیادی ایجاد کرده بود. همزمان، گروه دیگری به نام «فرهنگ برنبرگ» از شمال وارد منطقه شد که احتمالاً رقابت بر سر منابع را تشدید می‌کرد.
به گفته پژوهشگران، این آیین‌ها تلاشی برای جلب حمایت ارواح نیاکان در دوره‌ای بحرانی بوده است. حضور سگ‌ها نیز ممکن است به باور آنها به نقش معنوی این حیوانات به عنوان راهنما، نگهبان یا واسطه‌ای میان دنیای زندگان و مردگان اشاره داشته باشد. با این حال، دلیل دقیق استفاده از بقایای سوخته خانه‌ها یا جزئیات اجتماعی این مراسم هنوز به طور قطعی مشخص نیست.