حکم شرعی سوگند بیهوده و از سر عادت چیست؟

به گزارش  پارسینه پلاس به نقل از پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، گروه قرآن و فعالیت‌های دینی: پیامبر (ص) می‌فرمایند: «اِذَا التَبَسَت عَلَیکُمُ الفِتَنُ، کَقِطَعِ الَّیلِ المُظلِمِ فَعَلَیکُم بِالقُرآنِ» هنگامی که فتنه‌ها، هم‌چون پاره‌های شب تاریک، شما را در خود پیچید، برشماست که به قرآن تمسک جویید. (اصول کافی ج۲ص۴۵۹)آغاز صفحه ۱۲۲ قرآن با موضوع پذیرش اسلام توسط اهل کتاب است.

بنابر روایت خبرگزاری فارس، در شان نزول این آیه آمده است که برای اسلام آوردن پادشاه حبشه نازل شده است. او مسیحی بود و هنگامی که جناب جعفر بن ابی طالب و جمعی از مسلمانان به حبشه رفتند و نامه دعوت پیامبر(ص) را به او دادند، با شنیدن آیات قرآن اشک ریخت و اسلام آورد. درباره شان نزول این آیه روایت دیگری هم وارد شده است.در ادامه بدعت‌گزاران در دین خطاب قرار گرفته‌اند، آنان که روایات دروغین از اسلام به مردم می‌گویند، پیامبر(ص) آنها را بدترین مخلوقات خدا معرفی می‌کند.

در ادامه خدا می‌فرماید که مومن نباید از خدا و رسول پیشی گیرد و حلال خدا را حلال و حرام را حرام بداند.در ادامه خدا به دو نوع قسم اشاره می‌کند، قسم های لغو که از روی عمد نیست و از روی عادت بر زبان جاری می‌شود، در این موارد سوگند جاری و منعقد نمی‌شود. دیگر نوع سوگند، قسم های شرعی است که با اختیار و از روی عقل بیان می‌شود و سوگند خورنده ضامن است که به سوگندش عمل کند.در ادامه صفحه ۱۲۲ قرآن کریم شامل آیات ۸۳ تا ۸۹ سوره مبارکه مائده تقدیم می‌شود.