
دانشمندان راز جوانی مغز را در نتها موسقی پیدا کردند
مطالعهای جدید از پژوهشگرانی از کشورهای کانادا و چین نشان میدهد افرادی که در تمام طول زندگی خود به تمرین موسیقی پرداختهاند، در مقابله با زوال مغزی تواناتر باشند.
این مطالعه با همکاری پژوهشگرانی از مؤسسه تحقیقاتی بایکرست (Baycrest) در کانادا و آکادمی علوم چین انجام شده و نشان می دهد که آموزش و تمرین مستمر موسیقی میتواند مغز را در برابر یکی از چالشهای رایج سالمندی – شنیدن در محیطهای پر سر و صدا – محافظت کند.
در این پژوهش، ۷۴ نفر شامل ۲۵ موسیقیدان سالمند، ۲۵ سالمند غیرموسیقیدان و ۲۴ فرد جوان غیرموسیقیدان شرکت کردند. موسیقیدانها کسانی بودند که از پیش از ۲۳ سالگی آموزش موسیقی را آغاز کرده بودند، دستکم ۳۲ سال سابقه تمرین داشتند و هنوز هم هفتهای حدود ۱۳ ساعت ساز مینواختند.
اسکنهای مغزی با استفاده از fMRI نشان داد که مغز افراد غیرموسیقیدان برای پردازش گفتار در میان نویز، فعالیت بیشتری از خود نشان میدهد – پدیدهای که به عنوان «بالاتنظیمی عصبی» شناخته میشود – اما موسیقیدانها با کارایی بالاتری عمل میکردند. درواقع، الگوهای مغزی آنها شباهت زیادی به جوانان داشت و تلاش بیشتر مغز در این گروه حتی با کاهش عملکرد همراه بود.
دکتر لی ژانگ، پژوهشگر مؤسسه، تاکید میکند که «سبک زندگی مثبت و فعالیتهای ذهنی غنی مانند موسیقی، منابع عصبی مغز را در طول زمان تقویت میکند و میتواند از افت شناختی ناشی از پیری جلوگیری کند.»
این یافتهها نشان میدهد تمرین موسیقی نه تنها موجب فعالیت بیشتر مغز نمیشود، بلکه ساختار سازمانی و کارایی عصبی مغز را همانند مغزهای جوانتر حفظ میکند. چنین نتایجی از اهمیت بالایی برخوردارند، چرا که یکی از اصلیترین شکایات سالمندان – ناتوانی در شنیدن گفتار در محیطهای پر سر و صدا – را هدف قرار میدهد و راهی برای حفظ استقلال و ارتباط اجتماعی آنها ارائه میدهد.
هرچند پژوهش هنوز نیازمند بررسیهای طولی در بازههای زمانی بلندمدت است، اما بهروشنی نشان میدهد که فعالیتهایی مانند موسیقی میتوانند به عنوان «ذخیره شناختی» عمل کرده و از زوال مغز پیشگیری کنند.
دکتر ژانگ در پایان میگوید: «ما به همه سالمندان توصیه میکنیم که یک ساز موسیقی یاد بگیرند، زبان تازهای بیاموزند، یا فعالیتهای ذهنی و جسمی چالشبرانگیز را به بخشی از زندگی روزمره خود تبدیل کنند تا از مغز خود در برابر پیری محافظت نمایند.»