رابطه جنسی دهانی چیست و چه خطراتی دارد؟
این نوع رابطه جنسی بدون کاندوم شما را در معرض خطر ابتلا به بسیاری از انواع عفونت های مقاربتی (STIs) قرار می دهد.
به گزارش پارسینه پلاس، رابطه جنسی دهانی قبلاً یک موضوع تابو بود، اما این روزها یک شکل رایج از فعالیت جنسی تبدیل شده است. رابطه جنسی دهانی به معنای استفاده از دهان، لب یا زبان برای تحریک اندام تناسلی یا مقعد همسرتان است.
هم مرد و هم زن می توانند رابطه جنسی دهانی داشته باشند. احتمالاً شنیدهاید که رابطه جنسی دهانی نامهای زیادی دارد:
- فلاتیو(Fellatio): تحریک آلت تناسلی با لب، زبان یا دندان. معمولاً شامل یک حرکت مکیدن یا لیسیدن است.
- کونیلینگوس(Cunnilingus): تحریک واژن یا کلیتوریس با دهان که معمولاً شامل مکیدن یا لیسیدن خارج و اطراف فرج است.
- آنیلینگوس(Anilingus): تحریک مقعد با دهان یا لب
رابطه جنسی دهانی می تواند بخشی طبیعی و لذت بخش از رابطه جنسی بین شرکا باشد، اگر هر دوی شما از آن لذت ببرید و به آن رضایت داشته باشید.
شما می توانید به عنوان بخشی از سایر فعالیت های جنسی (مانند آمیزش واژینال یا مقعدی) یا به تنهایی رابطه جنسی دهانی داشته باشید. اما رابطه جنسی دهانی بدون کاندوم با خطراتی نیز همراه است.
خطرات رابطه جنسی دهانی
بسیاری از کارشناسان می گویند رابطه جنسی دهانی رابطه جنسی ایمن نیست.
ممکن است رابطه جنسی دهانی ایمن تر از رابطه جنسی بدون کاندوم به نظر برسد، زیرا شما از طریق رابطه جنسی دهانی باردار نخواهید شد، اما رابطه جنسی دهانی بدون کاندوم هنوز خطر قابل توجهی برای ابتلا یا انتقال عفونت های مقاربتی (STIs) دارد.
از آنجایی که رابطه جنسی دهانی معمولاً شامل مکیدن یا لیسیدن اندام تناسلی یا مقعد همسرتان است، احتمالاً با مایعات تناسلی یا مدفوع در تماس خواهید بود و این شما را در معرض خطر ابتلا به بسیاری از بیماریهای مقاربتی قرار میدهد.
رابطه جنسی دهانی خطر بیشتری برای شما ایجاد می کند اگر موارد زیر را دارید:
- شما رابطه جنسی دهانی را شما انجام می دهید – زیرا احتمال بیشتری وجود دارد که در معرض مایعات تناسلی قرار بگیرید.
- وقتی رابطه جنسی دهانی را انجام می دهید ، بریدگی، زخم یا زخم در دهان خود دارید.
- شما از کاندوم استفاده نمی کنید.
یکی دیگر از خطرات رابطه جنسی دهانی فشار بر رابطه شما است، به خصوص اگر یکی از شما از آن لذت نبرده یا در مورد آن نگرانی داشته باشد. یکی از طرفین ممکن است در مورد عملکرد جنسی دهانی خود یا اینکه همسرش در طول رابطه جنسی دهانی در مورد آن چه فکر می کند، اضطراب داشته باشد. یا رابطه جنسی دهانی ممکن است باعث شود یکی از طرفین احساس کند تحت کنترل شریک دیگر است. همه اینها مسائل مهمی هستند که باید قبل از انجام رابطه جنسی دهانی درمورد آن با یکدیگر مشورت کنید.
بیماری های مقاربتی ناشی از رابطه جنسی دهانی
طیف وسیعی از عفونت های مقاربتی (STIs) را می توان با رابطه جنسی دهانی مرتبط دانست. موارد زیر برخی از رایج ترین آنها هستند:
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یا زگیل تناسلی
HPV به عنوان ویروسی شناخته می شود که می تواند باعث سرطان دهانه رحم در زنان شود، با این حال HPV می تواند منجر به طیف وسیعی از سرطان های دیگر نیز شود، مانند سرطان گلو یا دهان یا سرطان سایر قسمت های تناسلی
HPV یک ویروس رایج است که می تواند هم مردان و هم زنان را درگیر کند و بیشتر از طریق رابطه جنسی یا رابطه جنسی دهانی منتقل می شود.
برخی از گونههای HPV منجر به زگیل تناسلی میشوند؛ اگرچه نادر است که زگیل تناسلی از طریق رابطه دهانی به دهان و لبها منتقل شود با این حال همچنان احتمال آن وجود دارد.
زگیل تناسلی بسیار شایع است، اما قابل درمان نیست. آنها ممکن است حتی با درمان هم از بین بروند ولی ویروس همچنان داخل بدن وجود داشته باشد.
گاهی اوقات HPV اصلاً هیچ علامتی از خود نشان نمی دهد.
خطر ابتلا به HPV هر چه تعداد رابطه های خطرناک بیشتری داشته باشید بیشتر می شود.
ابتلا به HPV حتما موجب سرطان نمی شود، اما مطالعات ایالات متحده نشان داده است که بیش از ۵۰ درصد موارد سرطان دهان را می توان به عنوان مثال با HPV مرتبط کرد و مردان بیشتر از زنان در معرض خطر هستند.
اگر مشکوک به HPV یا زگیل تناسلی هستید، با پزشک خود حتما در مورد آن صحبت کنید.
تبخال
تبخال یک بیماری مقاربتی شایع است که دارای دو نوع است:
- تبخال دهان (تاول و تبخال دور دهان یا بینی)
- تبخال تناسلی (درد، خارش و زخم های کوچک در اندام تناسلی که تبدیل به زخم و دلمه می شود)
شما می توانید هر یک از انواع تبخال را از رابطه جنسی دهانی بدون کاندوم (و رابطه جنسی مقعدی یا واژینال بدون کاندوم) بگیرید.
اگر شریک شما تبخال اطراف دهان خود دارد (تبخال دهان)، در صورتی که در گذشته تبخال نداشته اید، می تواند این زخم ها را در حین رابطه جنسی دهانی به اندام تناسلی شما منتقل کند. اگر شریک شما دارای تاول های تبخال در اطراف اندام تناسلی خود است، اگر برای او سکس دهانی انجام بدهید، می تواند این تاول ها را به دهان شما منتقل کند.
گاهی اوقات ممکن است تبخال داشته باشید اما علائمی نداشته باشید و هنوز هم می توانید بیماری را از طریق تماس پوستی به پوست منتقل کنید.
سوزاک، کلامیدیا، هپاتیت B، هپاتیت C
همه این بیماریهای مقاربتی توسط ویروسها یا باکتریهایی ایجاد میشوند که میتوانند به یک روش منتقل شوند:
- از طریق تماس با مایعات بدن آلوده، مانند مایع منی، مایع قبل از انزال، خون یا ترشحات واژن
بنابراین رابطه جنسی دهانی شما را در معرض خطر ابتلا به این بیماری ها قرار می دهد. HIV نیز در این دسته قرار دارد.
اگر شریک شما مایعات عفونی با هر گونه زخم یا بریدگی داشته باشد و شما با آن در تماس باشید، ممکن است به یکی از این بیماری های مقاربتی مبتلا شوید.
مایعات همچنین می توانند وارد سلول های ملتهب لب، دهان، اندام تناسلی یا مقعد، غشای چشم یا سلول های گلو شوند. این تماس می تواند باعث شود مایعات وارد جریان خون شما شده و شما را بیمار کند.
کلامیدیا همچنین ممکن است باعث ورم ملتحمه شود، در بزرگسالان به دلیل تماس با مایعات آلوده و در نوزادان به دلیل انتقال عفونت از مادرشان در حین زایمان.
هپاتیت A
هپاتیت A یک عفونت روده ای است که از طریق تماس با مدفوع آلوده منتقل می شود. اگر رابطه جنسی دهانی شامل لیسیدن یا لمس مقعد همسرتان باشد، حتی اگر تمیز به نظر برسد، ممکن است در خطر ابتلا به این بیماری باشید.
اچآیوی
کارشناسان می گویند خطر ابتلا به HIV از یک فرد HIV مثبت در طول رابطه جنسی دهانی بسیار کم است، اما دقیقاً دانستن آن دشوار است زیرا افراد اغلب همزمان با رابطه دهانی، رابطه جنسی واژینال یا مقعدی نیز دارند و خطر ابتلا به اچ آی وی در صورت افزایش می یابد.
اگر شما یا شریک شما، زخم در دهان یا واژن یا آلت تناسلی، خونریزی لثه، تماس دهان با خون قاعدگی یا سایر بیماری های مقاربتی دارید، احتمال بیمار شدن در شما افزایش پیدا می کند.
شیگلوزیس
گاستروانتریت شیگلا یک عفونت روده است که توسط باکتری ایجاد می شود که از طریق تماس با مدفوع آلوده (poo) منتقل می شود. همچنین می تواند از طریق تماس جنسی، به ویژه در طول رابطه جنسی دهانی یا مقعدی منتقل شود.
سیفلیس
سیفلیس یک بیماری بسیار جدی است و حتما باید درمان بشود.
علائم این بیماری در سه مرحله ظاهر می شود:
- یک زخم منفرد (اغلب بدون درد)
- راش یا زخم (یا هر دو)
- سپس آسیب اندام و مرگ احتمالی در مراحل پایانی در صورت عدم درمان
مرحله آخر سیفلیس ممکن است از ۱۰ تا ۳۰ سال از زمانی که شما آلوده شده اید، خودش را نشان ندهد.
شما می توانید با تماس مستقیم با زخم سیفلیس در حین رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی به سیفلیس مبتلا شوید. زخمها ممکن است روی آلت تناسلی، واژن یا مقعد، رکتوم، یا روی لبها و دهان همسرتان ایجاد شوند.
شپش تناسلی
شپش ناحیه تناسلی، حشرات کوچکی هستند که در ناحیه تناسلی یافت می شوند و از خون تغذیه می کنند. آنها می توانند باعث خارش شدید شوند. شپش در حین رابطه جنسی پخش می شود. آنها را می توان با داروهای بدون نسخه درمان کرد.
چگونه خطرات رابطه جنسی دهانی را کاهش دهیم؟
مانند هر رابطه جنسی، بهترین راه برای کاهش خطرات رابطه جنسی دهانی، پرهیز از رابطه جنسی دهانی یا استفاده از محافظ است.
اگر شریک زندگی شما هریک از موارد زیر را دارد از رابطه جنسی دهانی خودداری کنید:
- STI دارد
- زخم، بریدگی، زخم، تاول، زگیل یا بثورات در اطراف اندام تناسلی، مقعد یا دهان خود دارد
- دهانه واژن التیام نیافته یا ملتهب شده و یا التهاب در دهان یا اندام تناسلی دارد
- عفونت گلو دارد
- زن است و پریود شده است
-
برای رابطه جنسی دهانی با مرد، حتما در حین رابطه جنسی دهانی از کاندوم یا سایر روش های محافظتی استفاده کنید.
تست STI
اگر شریک زندگی خود را تغییر داده اید یا رابطه جدیدی را شروع می کنید، برای انجام آزمایش به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر فکر می کنید علائم و نشانه های STI را دارید به پزشک خود مراجعه کنید.
اگر تصمیم به عدم استفاده از کاندوم دارید، باید همسرتان مورد آزمایش قرار گیرد.
-
علائم و نشانه های STI که باید مراقب آنها بود
اگر رابطه دهانی بدون کاندوم (یا رابطه جنسی واژینال یا مقعدی بدون کاندوم) داشته اید، در صورت مشاهده هر یک از علائم یا نشانه های زیر به پزشک مراجعه کنید:
- خارش، بثورات، توده یا تاول در داخل یا اطراف اندام تناسلی، واژن، مقعد یا دهان
- ترشحات غیر معمول واژن
- ترشح از آلت تناسلی
- تحریک، درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
- درد یا خونریزی در حین یا بعد از رابطه جنسی
- خونریزی بین قاعدگی
- درد در بیضه یا پایین شکم
- گلو درد
هپاتیت A، B و C بر کبد تأثیر می گذارد، بنابراین مراقب موارد زیر باشید:
- بیماری های آنفولانزا مانند تب، دردهای عمومی و سردرد
- خستگی و احساس بیماری، گاهی همراه با استفراغ و اسهال
- ادرار تیره رنگ یا مدفوع رنگ پریده یا هر دو
- یرقان (زردی پوست یا چشم)
حتی اگر هیچ علامتی ندارید، ممکن است بخواهید در موارد زیر به پزشک خود مراجعه کنید:
- شما اخیراً بدون کاندوم رابطه جنسی داشته اید
- شریک زندگی شما علائم STI را دارد
مهم است که در اسرع وقت برای STI درمان شوید. برخی از بیماری های مقاربتی قابل درمان نیستند، اما داروها ممکن است علائم را کاهش دهند. درمان نشدن STI ممکن است در کوتاه مدت باعث ناراحتی بیشتر شود و در دراز مدت به سلامت یا باروری شما آسیب برساند.