سن زیستی چیست و چگونه می‌توان آن را بهبود داد؟
سن بدن ما ممکن است از سن تقویمی‌مان کمتر باشد. اما «سن زیستی» دقیقا چیست و چه راه‌هایی برای بهبود آن وجود دارد؟
به گزارش پارسینه پلاس به نقل از زومیت, به‌گفته‌ی ضرب‌المثلی قدیمی با پول نمی‌توان عشق را خرید؛ اما آیا ممکن است بتوان با پول زمان را خرید؟ این دقیقا همان چیزی است که برایان جانسون (میلیاردر آمریکایی) قصد رسیدن به آن را دارد. طبق گزارش‌ها، این مرد ۴۵ ساله هرسال میلیون‌ها دلار هزینه می‌کند تا روند پیری خود را معکوس کند و بدن ۱۸ ساله‌اش را به‌دست آورد.
به‌نقل از ساینس‌آلرت، جانسون برای رسیدن به هدفش به رژیم غذایی سخت و برنامه‌ی ورزشی خود پایبند است و علاوه‌بر مصرف چندین مکمل غذایی، آزمایش‌‌های مکرری را نیز برای تجزیه‌وتحلیل عملکرد اندام‌هایش انجام می‌دهد. جانسون از روش‌های نوین هم برای جوان‌سازی بدنش استفاده کرده است؛ روشهایی مانند تزریق پلاسمای خون پسر ۱۷ ساله‌اش.
تلاش‌های جانسون علاوه‌بر جلب توجه بسیاری از افراد در دنیا، شمار زیادی از مردم را نیز کنجکاو کرده که آیا این تلاش‌ها او را به هدف خود می‌رسانند یا خیر. درحال‌حاضر عده‌ی زیادی از مردم دنیا به‌دنبال پاسخ این سوال هستند که آیا واقعا بدنمان می‌تواند جوان‌تر از سن تقویمی ما باشد؟
دو روش به‌هم پیوسته برای اندازه‌گیری سن وجود دارد. روش اول که ساده‌ترین نیز به‌شمار می‌رود، استفاده از سن تقویمی است. منظور از سن تقویمی، محاسبه‌ی مدت زمانی است که شما زنده بوده‌اید و از زمان تولد محاسبه میشود.
دومین روش محاسبه‌ی سن در شرایطی مانند کاوش‌های باستانی یا پزشکی قانونی که مستنداتی وجود ندارد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، از تکنیک‌های متعدد برای تخمین سن تقویمی استفاده میشود که بهترین آن‌ها، بررسی دندان‌ها است؛ به‌ویژه خطوط ساروجی سالانه روی دندان و تغییرات عاج دندان. خطوط ساروجی درست مانند حلقه‌های داخل تنه‌ی درختان هستند؛ عاج دندان نیز زیر مینای دندان قرار دارد و از ساختار دندان پشتیبانی می‌کند.
چگونه سن واقعی خود را اندازه‌گیری کنیم؟
بالارفتن سن زیستی، افزایش تصاعدی در احتمال بیماری و مرگ موجودات زنده با گذشت زمان را منعکس می‌کند. درواقع این سن، به‌معنای سرعت بدن شما در ازدست‌دادن عملکرد خود است. بیشتر گونه‌های روزی زمین، با گذشت زمان پیر می‌شوند. این درحالی است که برخی از موجودات مانند صدف ایسلندی از این قاعده مستثنی هستند. شانس مرگ این صدف به‌قدری کم است که برخی از زنده‌های امروز این گونه به اندازه‌ی کافی پیر شده‌اند که هنری هشتم، پادشاه انگلستان در قرن ۱۶ می‌توانست آن‌ها را در کاسه‌ی آبگوشت بخورد.
با وجود اینکه همه‌ی ما با گذشت زمان بزرگ‌تر می‌شویم، ظرفیت‌های عملکردی خود را با سرعت یکسانی ازدست نمی‌دهیم و سازوکار اندام‌ها در بدنمان با سرعت‌های مختلف کاهش می‌یابد. این یعنی سن زیستی برخی از افراد ممکن است کمتر یا بیشتر از میانگین سن تقویمی آن‌ها باشد.
ی‌شود.