نابغه های اوتیسمی؛ افراد مشهوری که اوتیسم دارند

به گزارش سبک ایده آل، اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (Autism Spectrum Disorder) یک اختلال توسعه‌ای است که بر روی توانایی‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتاری فرد تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً مشکلاتی در تعامل اجتماعی، ارتباط غیرکلامی، تفاهم احساسات و ایجاد نمودارهای رفتاری نشان می‌دهند.

ویژگی‌های اوتیسم می‌تواند در هر فردی متفاوت باشد و به طور گسترده‌ای میان افراد مختلف تغییر کند. برخی از ویژگی‌های مشترک اوتیسم شامل محدودیت در تعامل اجتماعی و تفاهم احساسات دیگران، محدودیت در استفاده از زبان بدن، الگوی تکراری و تأکید بر روتین و تغییرات مقاومت در برابر تغییر و حساسیت به محیط می‌باشند.

این اختلال معمولاً در دوره کودکی ظاهر می‌شود و می‌تواند تا بزرگسالی باقی بماند، اما با مدیریت و درمان مناسب، افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند توانایی‌هایشان را بهبود بخشیده و در جامعه فعالیت کنند درست مثل افراد مشهوری که اوتیسم داشتند و با وجود این اختلال، به چهره های ماندگاری تبدیل شدند.

آلبرت انیشتین

آلبرت انیشتین، دانشمند بزرگ فیزیک با اوتیسم، دارای مشکلات ارتباطی و روحیه حساس بود. در دوران کودکی و تحصیل، مشکلات ارتباطی و آموزشی داشته و نمی‌توانست به طور معمولی با محیط آموزشی تطبیق پیدا کند. او در طول زندگی نیز با مشکلات شغلی روبرو شد، علیرغم هوش بالای خود. یکی از نشانه‌های اوتیسم در انیشتین، بی‌توجهی به غذا بود و او در برنامه روزانه غذایی خاصی نداشت و نظم در تغذیه‌اش وجود نداشت.

توماس جفرسون

توماس جفرسون، رئیس جمهور سوم آمریکا و نویسنده اعلامیه استقلال، به احتمال زیاد مبتلا به اوتیسم یا سندرم آسپرگر بود. او با وجود توانایی‌های حرکتی تاخیری، در برقراری ارتباط با دیگران مشکل داشت. او خجالتی بوده و در صحبت‌های عمومی دچار مشکل می‌شده، همچنین حساسیت زیادی نسبت به صداهای بلند داشت.

ولفگانگ آمادئوس موتزارت

موتزارت، یکی از نابغه‌های مشهور هنری با اوتیسم بود. وی دارای حرکات ثابت و غیر عمدی دست و پا بود و شنوایی حساسیت بالایی داشت. صداهای بلند می‌توانستند او را آزار دهند و احساس بیماری به او القا کنند. همچنین، موتزارت بیش از حد فعال بود و در گروه کودکان بیش‌فعال قرار می‌گرفت. فعالیت‌های روزمره‌اش شامل پریدن از روی میز و صندلی، میاومیو کردن مانند گربه، و حرکات پشتک و وارو بود.

لودویگ ویتگنشتاین

لودویگ ویتگنشتاین، فیلسوف اتریشی قرن بیستم، که در زمینه‌های مختلف فلسفه فعالیت داشت یکی دیگر از افراد مشهور مبتلا به اوتیسم بود. او به عنوان یک فیلسوف ریاضی، فلسفه زبان، و فلسفه ذهن شناخته می‌شود و به مباحث پیچیده‌ای در این حوزه‌ها پرداخت.

ایزاک نیوتن

نیوتن، نیز یکی از افراد آرام با اوتیسم بود. وی نمی‌توانست در بحث‌ها و گفتگوهای ساده جمع شود و به مکالمات روزمره عادی پرداخت. او به طور شگفت‌آوری بر روی کار خود متمرکز می‌شد و به سختی از آن کار دست می‌کشید. تمرکز او بر روی کارش به حدی بود که گاهی زمان را فراموش می‌کرد و از وعده‌های غذایی خود چشم‌پوشی می‌کرد.

نیوتن به طور وسواس آمیز به اجرای برنامه‌های پیش‌تعیین شده اعتقاد داشت و هیچ چیز نمی‌توانست از اتفاق افتادن این برنامه‌ها جلوگیری کند. به عنوان مثال، اگر برای او برنامه سخنرانی در یک مکان تعیین شده بود و هیچ شنونده‌ای حاضر نبود، او باز هم سخنرانی را انجام می‌داد و وظیفه خود را انجام می‌داد.

چارلز داروین

براساس تحقیقاتی که توسط پروفسور مایکل فیتز جرالد انجام شده، چارلز داروین، نظریه‌پرداز و طبیعت‌گرا، احتمالاً از اختلالات طیف اوتیسم رنج می‌برده است. داروین در دوران کودکی و جوانی به تنهایی و منزوی بوده و حتی در بزرگسالی هم به اندازه‌ای که ممکن بود از تعامل با دیگران اجتناب می‌کرده است.

او برای برقراری ارتباط با دیگران بیشتر از نوشتن نامه‌ها استفاده می‌کرده و ترجیح می‌داد از روش مستقیم چهره به چهره خودداری کند. این ویژگی رفتاری، که نوشتن نامه را به عنوان راهی برای ارتباط با دیگران ترجیح می‌داد، به‌عنوان یکی از راهکارهایی که افراد مبتلا به اختلالات اوتیسم معمولاً انتخاب می‌کنند، ذکر شده است.

میکل آنژ معروف

میکل آنژ، یک فرد مشهور و هنرمند است که نشانه‌های اوتیسم در رفتار وی قابل مشاهده است. این نشانه‌ها شامل رفتار وسواسی، تندخویی، گرایش به انزوا و تنهایی می‌باشند. او علاوه بر رفتار وسواسی، به تکرار رفتارها و اعمال خاصی تمایل داشته است و در صورت عدم انجام این تکرارها، احساس سرخوردگی می‌کرد. این ویژگی‌ها به تشخیص اوتیسم در میکل آنژ کمک کرده‌اند و به او امکان می‌دهند تا به عنوان یک فرد خلاق و مشهور در عرصه هنر شناخته شود.

جرج اورول

جرج اورول، نام مستعار اریک آرتور بلر، نویسنده، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعر اهل انگلستان بود. او به خاطر دو رمان بسیار معروف و پرفروش خود، “مزرعه حیوانات” و “هزار و نهصد و هشتاد و چهار” شناخته می‌شود. این دو کتاب به طور مشترک بیشترین فروش را در مقایسه با هر دو کتاب دیگری از یک نویسنده در قرن بیستم داشتند. اورول همچنین با نقدهای بسیاری که درباره کتاب‌ها می‌نوشت، به عنوان بهترین وقایع‌نگار فرهنگ و ادب انگلیسی قرن شناخته می‌شود.