پلتفرم‌ها سینما را بلعیدند: جنگ ۱۲ روزه گیشه را خالی‌تر کرد؟
سینمای ایران در سال ۱۴۰۴ در رقابت تنگاتنگ با پلتفرم‌های آنلاین قرار گرفته است
سینمای ایران در سال ۱۴۰۴ در رقابت تنگاتنگ با پلتفرم‌های آنلاین قرار گرفته است. جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل بازار را تکان داد، اما آیا سالن‌های سینما هنوز نفس می‌کشند یا پلتفرم‌ها برنده این نبرد شده‌اند؟ آیا مردم هنوز از نشستن در سینما و نگاه کردن به صفحه بزرگ آن و تماشای فیلم موردنظرشان در کنار مزه کردن خوراکی لذت می برند؟ یا ترجیح می دهند در خانه بمانند؟ این در خانه ماندن به سود روان و روح مردم است یا فقط وقت و جیب آنها را نجات می دهد؟
همشهری آنلاین گزارش داد که پیش از جنگ، سینماها با اکران فیلم‌های پرمخاطب کمدی و درام، گیشه‌های شلوغی داشتند.اما عصر ایران می‌گوید پلتفرم‌های آنلاین با دسترسی آسان، تنوع ژانر و راحتی تماشا در خانه، مخاطبان بیشتری را جذب کرده‌اند. پس از جنگ، حس ناامنی و کاهش قدرت خرید، بازدید سینماها را در تهران تا ۱۵ درصد کاهش داد، در حالی که پلتفرم‌ها با رشد ۲۰ درصد مخاطب، از این بحران سود بردند.
پلتفرم‌ها با دسترسی ۲۴ ساعته، تنوع فیلم و قیمت مناسب‌تر امتیاز قابل توجهی نسبت به سینما دارند. با پرداخت حق اشتراک پلتفرم‌ها شما به راحتی می‌توانید در گستره‌ی وسیع فیلم و سریال‌های ایرانی و خارجی قرار بگیرید و اگر از یک فیلم خوشتان نیامد بدون آنکه نگران سوخت رفتن پولتان باشید به انتخاب دیگری دست بزنید. ضمن اینکه تفکیک موضوعی و رده‌بندی سنی هم یک حسن دیگر شبکه‌های نمایش خانگی است.
در مقابل، برخی آثار پلتفرم‌ها کیفیت مناسب را ندارند و قطع یا کند شدن اینترنت گرفتاری برای مخاطبان ایجاد می کند. در زمان‌های قطع شدن اینترنت نیاز به تفریح و سرگرمی بیشتر احساس می‌شود که این وابستگی پلتفرم‌ها کار را مشکل می‌کند.
درست است که سینماها حس نوستالژیک و تجربه جمعی دارند، اما گرانی بلیت و دوری سالن‌ها در شهرهای کوچک، ساعات کاری طولانی و معیشت سخت در فضای اقتصادی این روزها مخاطب را فراری داده است. ضمن اینکه کیفیت پایین خیلی از فیلم‌ها اجازه انتخاب را از طرفداران فیلم و سینما گرفته است.
چرا وقتی جنگ اقتصاد مردم را به چالش کشیده است، مسئولین برای احیای گیشه‌ها کاری نمی‌کنند؟ پلتفرم‌ها با پخش فیلم ها و سریال های اختصاصی در حال بلعیدن سینما هستند.