کاوش در داستان درخت سرو هرزویل

سرو هرزویل به عنوان یکی از درختان بزرگ و تاریخی ایران، در این مقاله به بررسی و شناخت بیشتر این نماد زیبا و اهمیت فرهنگی و محیطی‌اش می‌پردازیم.

به گزارش پارسینه پلاس،  هرزویل، یک شهرک کوچک در فاصله دو کیلومتری شمال شرقی منجیل واقع شده است. این شهرک به مدت بیش از هزار سال پیش در سفرنامه ناصرخسرو ثبت شده و تاریخ شش هزار ساله منطقه رودبار (گیلان) را به خوبی بازتاب می‌دهد.

 

تاریخچه سرو هرزویل

تاریخچه سرو هرزویل

 

پیشینه‌ی تاریخی و تنوع نام هرزویل

نام شهرک هرزویل در تاریخ به گونه‌های متفاوتی ذکر شده است. از ناصرخسرو با نام “خرزویل” و “نیکیتین” کنسول روس با عبارت “هرزبیل” اشاره کرده‌اند.

 

هرزویل از دو بخش مهم تشکیل شده است: شهرک تاریخی هرزویل با تاریخچه‌ای بلند و تپه‌های اطراف شهرک که آثار هرزویل‌های قدیم را در خود جای داده است. این منطقه به مرور زمان چندین بار بازسازی شده و تحت تأثیر زلزله‌ها نیز قرار گرفته است.

 

هرزویل همواره به عنوان یکی از پاسگاه‌های مهم درون مرزی ایران در نزدیکی تنگه سفیدرود شناخته شده است. این منطقه از دیدگاه راهبردی به عنوان یک “دروازه” استراتژیک در تاریخ ایران بوده و تاریخچه‌ای طولانی در تقویت قوای نظامی و حفاظت از منطقه دارد.

 

امروزه هرزویل به دو بخش تقسیم می‌شود: شهرک تاریخی و هرزویل نوبنیاد که در آن ساختمان‌های مدرنی جهت اسکان کارمندان سد سفیدرود ساخته شده است. این دو بخش در زمینه تاریخ و توسعه نیز دارای اهمیت ویژه‌ای هستند.

 

هرزویل و منجیل به عنوان دو منطقه مکمل یکدیگر عمل می‌کنند و تاریخچه‌هایشان به خوبی با هم پیوند خورده است. منجیل به عنوان دروازه ورود به این منطقه با اهمیت و هرزویل به عنوان محلی برای پناهگیری و حفاظت از مردم منجیل و سایر مناطق بوده است.

 

سرو هرزویل

سرو هرزویل

 

سرو هرزویل

روستای هرزویل به خاطر سرو هزار ساله‌اش به شهرت رسیده است. این سرو که بیش از هزار سال، و بر اساس برخی مورخان حتی سه هزار سال قدمت دارد، ریشه‌های خود را در خاک این روستای زیبا گسترده کرده است. این میراث تاریخی باعث جذابیت و اهمیت ویژه‌ای برای هرزویل شده است.

 

پس از وقوع زلزله در مناطق رودبار و منجیل، روستای اصلی هرزویل به کلی نابود شده است. اهالی این روستا تصمیم به بازسازی و تجدید نظر در موقعیت روستا گرفته و روستای جدیدی را بالاتر از هرزویل قدیمی و در نزدیکی موقعیت سرو هزار ساله احداث کرده‌اند. این تغییرات نه تنها به احیای روستا کمک کرده، بلکه جلوه‌ای جدید به این منطقه بخشیده است. این درخت که پس از هزاران سال هنوز متمایز و پابرجاست، با ارتفاعی حدود ۳۰ متر و قطر بدنه‌ای حدود ۴.۳ متر توجه مشاهده‌کنندگان را به خود جلب می‌کند. درخت سرو هرزویل متعلق به گونه‌ای از سروها به نام سروناز یا سرو شیرازی است.

 

تاریخچه‌ی درخت سرو هرزویل به سال‌های بسیار قدیمی باز می‌گردد. این درخت در سال ۱۳۶۶ هجری شمسی به عنوان یک آثار ملی ایران ثبت شده است .

 

برای بازدید از این درخت تاریخی، شما به روستای هرزویل در استان گیلان سفر کرده و از آنجا به مسیری حدود ۲ کیلومتری شمال شرقی منجیل پیوسته و در ورودی روستا این درخت بزرگ را مشاهده خواهید کرد. این درخت با طول جغرافیایی ۴۴۳۴/۴۹ و عرض جغرافیایی ۷۴۵۶/۳۶ مکان دقیق خود را بر روی نقشه جغرافیایی مشخص می‌کند.

 

به طور خلاصه، سرو هرزویل یک نماد از پایداری در طول زمان و تاریخ ایران است که تا به امروز به عنوان یک شاهکار طبیعی باقی مانده و مورد توجه بسیاری از محققان و علاقه‌مندان به طبیعت و تاریخ می‌باشد.

 

بازدید درخت سرو هرزویل

بازدید درخت سرو هرزویل

 

زمان بازدید درخت سرو هرزویل

بازدید از درخت سرو هرزویل کاملاً رایگان و بدون محدودیت زمانی امکان‌پذیر است. شما می‌توانید در هر ساعت از شبانه‌روز به این جاذبه طبیعی مراجعه کنید. سروها در تمام فصول سال سبز و زیبا هستند، بنابراین هر فصلی از سال، زمان مناسبی برای بازدید از این مکان فوق‌العاده است.

 

در این مکان، علاوه بر سرو هرزویل، منظره‌ای طبیعی و جذاب از توربین‌های بادی در تپه‌های منجیل نیز به چشم می‌خورد. اما به‌ویژه در ساعات طلوع و غروب آفتاب، این تماشا به شکلی بی‌نظیر و بسیار رومانتیک تبدیل می‌شود.

عکس  سرو هرزویل

عکس سرو هرزویل

 

سرو هرزویل منجیل: درختی مقدس برای بومی‌ها

سرو هرزویل منجیل یک درخت قدیمی به سن ۳هزار ساله است که به خاطر نزدیکی به روستای هرزویل شناخته می‌شود.این اثر کهنسال که نامش در سفرنامه ناصر خسرو نیز آمده است  در زبان بومی‌ها ارزشمند و مقدس است. افراد بومی روستا داستان‌های جالبی درباره‌ی این درخت دارند که جذابیت زیادی دارند.

 

بومی‌ها از گذشته به درخت سرو هرزویل احترام خاصی داشته‌اند و این درخت را مقدس می‌دانند. برخی از آن‌ها برای برآورده‌شدن حاجات خود به شاخه‌های سرو هرزویل پارچه‌های سبز می‌بستند و بعضی از آن‌ها سکه در شکاف‌های تنه این درخت می‌انداختند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا