۱۰ سیاستمدار فاسدی که همه ثروتشان را در سیاست به دست آوردند

رایج ترین عبارتی که مردم عادی و سیاستمداران برای اشاره به سیاست به کار می برند این است که “سیاست یک بازی کثیف است” یا “سیاست کثیف است”. بله این گفته تا حدود زیادی درست است، سیاست در اکثر موارد می تواند یک بازی کثیف باشد. علاوه بر مهارت های خاصی مانند رهبری، صداقت و خوب صحبت کردن که یک شغل سیاسی می خواهد، این یک واقعیت تاسف بار است که یک سیاست مدار برای بالا رفتن از نردبان ترقی سیاست باید حیله گر و دارای اراده دور زدن یا خم کردن قانون (اگر نه زیر پا گذاشتن آن) باشد.

یک سیاست مدار همچنین باید از نظر احساسی و روانی قوی باشد زیرا در اغلب موارد، جاه طلبی ها و جنجال های سیاسی دست در دست هم پیش می روند و یکی بدون دیگری وجود ندارد. خوشبختانه برخی از این افراد در عرصه سیاست ثابت قدم بوده اند و در آب های تیره و گل آلود سیاست،شناگران خوبی بوده و چیزی دارند که نشان از موفقیت شان در این عرصه بوده است: ثروت فراوان: یکی از عواملی که موقعیت های سیاسی را محبوب می کند، نزدیک بودن و ماندن به قدرت است. به عنوان یک سیاست مدار، فرد ابزارهای لازم برای دسترسی به ثروتمندان و قدرتمندان و بستن قراردادهای متعدد دارد که به فرد در جمع آوری ثروت کمک می کند – افرادی که ثروت آن ها را می توان صرفاً به فعالیت های سیاسی شان نسبت داد. در اینجا ۱۰ سیاستمدار مشهور را آورده ایم که تمام ثروت خود را در سیاست به دست آورده اند.

۱۰- رابرت موگابه

رابرت موگابه با آن شهرت منفی اش از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۷ رئیس جمهور زیمبابوه بود. اگر چه موگابه از خانواده ای نسبتاً کم درآمد و فقیر بود، اما خوش شانس بود که تحصیلات با کیفیتی داشت و در سل ۱۹۵۳ لیسانس آموزش گرفت. آشنایی موگابه با سیاست در سال ۱۹۶۰ پس از انتخاب او به عنوان سخنگوی حزب دموکراتیک ملی اتفاق افتاد. او به سرعت گروه های نظامی متشکل از جوانان را برای گسترش پیام استقلال رودزیای جنوبی (زیمبابوه کنونی) سازماندهی کرد، حرکتی که او را به محبوبیت رساند. در سال ۱۹۶۳، انگلیسی ها موگابه را به دلیل مشارکت در جنبش مقاومت دستگیر کردند. او تا زمان فرارشز زندان، بیش از یک دهه در بازداشت باقی ماند.

موگابه پس از رسیدن به ریاست جمهوری زیمبابوه در سال ۱۹۸۰ با نظارت بر یک سیستم فساد گسترده و غارت شرکت های دولتی و منابع ملی شروع به جمع آوری ثروت کرد. فساد او باعث فروپاشی اقتصادی زیمبابوه شد که پس از مرگ موگابه نیز هنوز به شکوه سابق خود بازنگشته است. اسناد درز کرده ویکی لیکس به ثروت عظیم موگابه اشاره می کنند که در مزارع بزرگ و املاک لوکس پنهان شده است. رابرت موگابه پیش از مرگش حداقل ۱.۴۵ میلیارد دلار ثروت داشت.

۹- صدام حسین

صدام حسین، نویسنده، رهبر حزب، سیاستمدار و پنجمین رئیس جمهور عراق بود. او در سال ۱۹۷۹ به طور رسمی به عنوان رئیس جمهور عراق انتخاب شد هرچند که سال ها پیش از آن نیز به عنوان رهبر واقعی کشور فعالیت می کرد. او از سال ۱۹۷۹ تا زمان مرگ در سال ۲۰۰۳، زمانی که ثروت خالصش به ۲ میلیارد دلار رسید، رهبر بلامنازع سیاست عراق بود. غرب به طور گسترده ای صدام حسین را به خاطر حکومت وحشیانه اش، اخراج فعالین حقوق بشر و سرکوب جنبش هایی که حکومت او را تهدید می کردند، محکوم شد. پیش از حمله آمریکا به عراق، سربازان عراقی با کامیون های نظامی حدود یک میلیارد دلار از بانک مرکزی عراق خارج کردند.

بعدها مشخص شد که صدام حسین سوخت تولید شده در عراق را از طریق بازار سیاه به کشورهایی مانند سوریه و ترکیه می فروخته و سهمی از سود آن را برای خود نگه می داشته است. همچنین نیروهای نظامی صدها جعبه حاوی حدود ۴ میلیون دلار پول نقد را در تعدادی از اموال صدام حسین کشف کردند. بعداً مشخص شد که این بخشی از پولی بوده که پیش تر از بانک مرکزی خارج شده بود. بررسی های بیشتر، همچنین منجر به کشف هزاران خط انتقال پول از دولت عراق به حساب های خارجی شد. پول انباشت شده در این حساب ها ۵ تا ۱۰ میلیارد دلار برآورد شده است.

۸- آدولف هیتلر

در حالی که شهرت او به عنوان رهبر آلمان نازی که هولوکاست را پایه گذاری کرد، بیش از هر چیز دیگری شناخته شده است، اما واقعیت کم تر شناخته شده در مورد آدولف هیتلر این است که او یک میلیاردر بود. پس از به دنیا آمدن آدولف هیتلر در یک خانواده کم درآمد که در یک روستای اتریشی در مرز با آلمان، پرواضح است که آدولف هیتلر تمام ثروت خود را در طول دوران تصدی اش در سیاست آلمان جمع کرده بود. پس از شکست در حرفه اش به عنوان یک هنرمند، و در نتیجه رد شدن او توسط دانشکده هنرهای زیبای وین، هیتلر به عنوان یک سرباز آلمانی برای جنگ جهانی اول داوطلب شد. پس از پایان جنگ، هیتلر فعالیت سیاسی خود را با تشکیل حزب نازی آغاز کرد که به سرعت به محبوبیت رسید. او پس از پیروزی حزب نازی در چندین انتخابات به مقام صدراعظمی آلمان رسید.

در دوران صدارت، آدولف هیتلر مصمم بود به هر وسیله ممکن ثروت جمع کند، عاملی که بسیاری آن را به پیشینه فقر خانوادگی او نسبت می دهند. بیشتر ثروت او از “کمک های مالی” شرکت ها و پروژه های دولتی تامین می شد. بعدها او رویکرد خلاقانه تری را برای گرفتن پول از دولت اتخاذ کرد و به دولت دستور داد تا کتاب او را برای هدیه دادن به تازه عروس و دامادهای کارمند دولت خریداری کنند. این حرکت باعث شد که او میلیون ها دلار حق نشر به دست آورد. هیتلر در دوران اوج قدرت خود ۱.۱ میلیارد دلار ثروت داشت که معادل حدود ۶.۵ میلیارد دلار امروزی است.

۷- ابراهیم بابانگیدا

گفته می شود ابراهیم بابانگیدا، رئیس جمهور سابق نیجریه دست کم ۵۰ میلیارد دلار ثروت دارد که بیشتر آن در دوران ریاست جمهوری اش از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳ بدست آمده است. بابانگیدا احتمالاً ثروتمندترین سیاست مدار نیجریه است. پیشینه بابانگیدا عمدتاً در ارتش است و سمت های مختلفی مانند رئیس ستاد ارتش، سرهنگ دوم، سرلشکر و ارتشبد را در اختیار داشته است. گزارش ها حاکی از آن است که بابانگیدا در دوران تصدی خود بیش از ۱۴ میلیون دلار دزدیده است که بیشتر آن از ثروت بتدآروده نفتی در دوران جنگ خلیج فارس در سال ۱۹۹۲ بوده است. ثروت او پس از سرمایه گذاری های خارجی در شرکت های چندملیتی، صنایع مخابراتی، سرمایه گذاری های املاک محلی و بین المللی و راه های دیگر افزایش یافت. او همچنین مالک چندین شرکت سرمایه گذاری املاک و مستغلات فراون در نیجریه است؛ که از مهم ترین آن ها می توان به خانه قصرگونه اش، ناوگانی از خودروهای لوکس و دیگر دارایی های گران قیمت اشاره کرد.

۶- فردیناند مارکوس

فردیناند مارکوس، رئیس جمهور فیلیپین بین سال های ۱۹۶۵ تا ۱۹۸۶، یک وکیل، سیاستمدار و دیکتاتور بود که با ادعای “پرافتخارترین قهرمان جنگی” در تاریخ فیلیپین محبوبیت یافت. او در طول تصدی خود به عنوان رئیس جمهور، چندین برنامه توسعه ای و زیرساختی را دنبال کرد که با وام های خارجی تامین مالی می شد و به دلیل سوء مدیریت، منجر به از دست رفتن جان ها، فقر شدید، و بحران بدهی فلج کننده ای در کشور شد. در دوره سوم ریاست جمهوری او بین سال های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۵، رهبری مارکوس تا حدودی به دلیل بحران اقتصادی که سیاست های او به وجود آورده بود و ناآرامی های ناشی از ترور یکی از رهبران اپوزیسیون، افول خود را آغاز کرد.

عامل دیگری که در افول مارکوس نقش داشت، کشف اسناد مالی مربوط به ثروت های پنهان مارکوس بود. بر اساس این اسناد، مارکوس و خانواده اش ۶ تا ۱۰ میلیارد دلار از بانک مرکزی فیلیپین خارج کرده بودند. همسر او، ایملدا مارکوس نیز زندگی بسیار مجللی داشت که با مالیات های مردم فیلیپین تامین می شد. خانواده مارکوس برای دهه ها رکورد جهانی گینس را برای بزرگترین سرقت دولتی در اختیار داشتند تا اینکه اخیراً گینس این رکورد را از فهرست خود حذف کرد. فرزندان آن ها، فردیناند مارکوس جونیور و ایمی مارکوس، هنوز افراد فعالی در عرصه سیاسی فیلیپین هستند.

۵- سوهارتو

همان طور که در این مقاله نشان داده ایم، اکثر سیاستمدارانی که ثروت هنگفتی به دست آوردند، روسای جمهور کشورهای خود بودند. عامل دیگری که به جیب های عمیق آن ها کمک می کند این است که اکثر آن ها برای مدت های طولانی رهبران کشئرهای خود بودند، و عمدتاً قوانینی را لغو کرده بودند که ریاست جمهوری آن ها را به چالش می کشید. این کار به آن ها فرصت کافی داد تا بذر طمع خود را کاشته و میلیون ها دلار از اقتصاد شکننده کشورهایشان بیرون بکشند. همانطور که می توانید حدس بزنید سوهارتو هیچ تفاوتی با دیگران نداشت. ناظران بین المللی سوهارتو را یک دیکتاتور می دانستند و او از سال ۱۹۶۷ رئیس جمهور اندونزی بود تا اینکه در سال ۱۹۹۸ استعفا داد.

در طول ۳۱ سال ریاست جمهوری سوهارتو، ثروت خالص او به ۵۵ میلیارد دلار رسید. مخالفان رهبری او سال های حکومت او را پر از “فساد، پارتی بازی و تبانی” خواندند. سازمان شفافیت بین الملل برای ترسیم تصویری از غارتکری های سوهارتو در طول سال های فعالیت سیاسی اش، در سال ۲۰۰۴ او را فاسدترین رئیس جمهور ۲۰ سال گذشته معرفی کرد.

۴- حسنی مبارک

اگر یک چیز باشد که همیشه درست و صادق باقی می ماند، بیشتر سیاستمدارانی که از طریق بدست گرفتن اقتصاد کشور و فساد سیاسی و مالی، ثروت جمع کرده اند، برخلاف تصور اخلاق مدارانه، مرگ های زودهنگام و رنج آوری ندارند. در عوض، آن ها زندگی طولانی و عمدتاً سالمی دارند و تا زمان مرگ از غارتگری هایشان نهایت لذت را می برند. این موضوع در مورد رهبر سابق مصر نیز صدق می کند که در سال ۲۰۲۰ در سن ۹۱ سالگی درگذشت. حسنی مبارک در سال ۱۹۲۸ در منوفیه مصر به دنیا آمد. او پس از کسب مدرک لیسانس در رشته علوم نظامی و سپس کارشناسی در رشته علوم هوانوردی، دوران وفقی در ارتش مصر داشت. فعالیت سیاسی مبارک در سال ۱۹۷۵ و پس از انتصاب او توسط انور سادات به عنوان معاون رئیس جمهور آغاز شد.

مبارک بعدها پس از مرگ انور سادات به دست جهادی های مصری، به ریاست جمهوری مصر رسید. حکومت مبارک با کشتارهای گسترده، تجاوز به حریم خصوصی، فساد و تصرف دارایی ها توسط دولت همراه بود که منجر به چندین تلاش ناموفق برای ترور وی شد. مبارک در اوج قدرت سیاسی خود حداقل ۴۰ میلیارد دلار ثروت داشت که همه آن از طریق معاملات همراه آلوده به فساد در طول دوره ریاست جمهوری اش جمع آوری شده بود. این رقم پس از آن به ۷۰ میلیارد دلار افزایش یافت که یک گزارش تحقیقی فاش کرد میلیاردها دلار پول متعلق به مبارک در حساب های خارجی و سایر دارایی های خارجی سرمایه گذاری شده است. حسنی مبارک در سال ۲۰۱۱ با خیزش مردمی و همراهی نظامیان، از ریاست جمهوری مصر خلع شد.

۳- علی عبدالله صالح

اگر یک چیزی هست که یاد می گیرید، اگر تا حالا یاد نگرفته اید، این است که سیاست خودش ثروت ساز نیست. اگر قرار بود رهبران سیاسی آن طور که انتظار می رود، خدمت کنند، بیشتر باید از خود هزینه می کردند تا بدست بیاورند. این موضوع در مورد علی عبدالله صالح، رهبر سیاسی یمن که از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۲ رئیس جمهور این کشور بود نیز صادق است. صالح متهم به جمع آوری ثروتی ۴۰ تا ۷۰ میلیارد دلاری است. او بیشتر این ثروت را در سیاست به ویژه از معاملات و قراردادهای همراه با فساد در صنعت نفت و گاز کشور به دست می آورد و این ثروت به حساب های خارجی منتقل و در دارایی ها و اموال خارجی پنهان می شد. صالح در سال ۲۰۱۲ پس از آنکه انقلاب یمن وی را تهدید به برکناری کرد، از سمت ریاست جمهوری یمن استعفا داد.

۲- معمر قذافی

هیچ راهی برای این موضوع وجود ندارد که در مورد سیاستمداران ثروتمندی که تمام ثروت خود را در سیاست بدست آورده اند صحبت کرد و از رهبر کشته شده لیبی، معمر قذافی نامی نبرد. برای داشتن تصویری روشن تر از میزان ثروت قذافی در طول سال های حضورش در قدرت، باید بدانید که او دو برابر ثروتمندتر از تاجر ، خیر و سرمایه گذار مکزیکی، کارلوس اسلیم و ده برابر ثروتمندتر از ملک عبدالله پادشاه عربستان سعودی بود. قذافی در سرت لیبی در خانواده ای فقیر به دنیا آمد. با این حال، او دانشجوی باهوشی بود و توانست در سال ۱۹۶۳ از دانشگاه لیبی فارغ التحصیل شود.

پس از آن قذافی به آکادمی نظامی پیوسته و در سال ۱۹۶۵ فارغ التحصیل شد. قدرت گرفتن قذافی در اواخر سال ۱۹۶۹ و پس از آن صورت گرفت که او با موفقیت پادشاه ادریس، رهبر وقت لیبی را سرنگون کرد تا کنترل کشور را در دست بگیرد و فرمانده کل قوا شود. این سرآغاز دوره چهل ساله چپاول گسترده، مصادره دارایی های کشور و سرکوب شدید حکومت قذافی بود که همراه با کسب عنوان حامی تروریسم، حدود ۲۰۰ میلیارد دلار ثروت برای قذافی به همراه داشت. در دوران اوج قدرتش در اواخر دهه ۲۰۰۰، ثروت معمر قذافی حدود ۷۰ میلیارد دلار برآورد می شد. اما پس از مرگش در سال ۲۰۱۱، گزارش ها حاکی از آن بود که ثروت او در حساب های خارج از کشور بالغ بر ۱۵۰ میلیارد دلار بوده است. در مجموع، ثروت سیاسی قذافی نه تنها او را به عنوان ثروتمندترین سیاستمدار جهان بلکه به عنوان ثروتمندترین مرد زنده با فاصله طولانی نسبت به بقیه قرار می داد.

۱- ولادیمیر پوتین

پوتین یکی دیگر از سیاستمدارانی است که دهه ها در ثدرت باقی مانده است، رئیس جمهور روسیه با مجموع ثروتی که کارشناسان گمانه زنی می کنند بیش از آن چیزی است که در حال حاضر گزارش شده است. پیش از آغاز به کار سیاسی در اوایل دهه ۱۹۹۰، پوتین به مدت ۱۵ سال به عنوان یک افسر عالی رتبه کا گ ب خدمت می کرد. او سمت هایی مانند سرهنگ دوم و مدیر ارشد دوم را در کارنامه خود در سرویس امنیتی شوروی دارد. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه حقوق متوسط سالانه بسیار متوسط ۱۴۰,۰۰۰ دلاری دریافت می کند که در مقایسه با کشورهای هم سطح روسیه عدد پایینی است. اما ثروت عظیم پوتین، ردی را نشان می دهد که قطعاً بیش از این درآمد دارد. از جمله دارایی های مهم پوتین می توان به عمارت ۱.۸ میلیارد دلاری در امتداد دریای سیاه، هواپیما، هلیکوپتر و خودرو اشاره کرد.

علاوه بر کلکسیون بزرگی از خانه ها و ۷۰۰ خودرو، ارزش کلکسیون هلیکوپتر و هواپیمای او ۷۱۶ میلیون دلار تخمین زده می شود. بخشی از ثروت پوتین به روش خاص او در معامله با اولیگارش های ثروتمند روسی دارای پرونده های فرار مالیاتی یا دیگر مسائل بحث برانگیز نسبت داده می شود. یا از طریق اخاذی، معاملات شبهه دار و زیرکانه و تصاحب شرکت های دولتی. حقیقت این است که ولادیمیر پوتین ثروت خود را در طول دوران سیاست ورزی اش جمع آوری کرده است. و اگر این گمانه زنی ۲۰۰ میلیارد دلاری پوتین صحت داشته باشد، نه تنها او را به ثروتمندترین سیاستمدار بلکه یکی از ثروتمندترین مردان جهان تبدیل می کند.