داستان عجیب و غریب مغز دزدیده شده آلبرت انیشتین!

به گزارش سبک ایده آل، مغز آلبرت انیشتین به دلیل نبوغ مشهورش در جهان، حتی پس از مرگ او تبدیل به یک شی مورد علاقه شد. چند ساعت پس از مرگ انیشتین در ۱۸ آوریل ۱۹۵۵، کالبد شکافی او توسط پزشکی انجام شد که در واقع مغز او را دزدید.

در حالی که پسر انیشتین در ابتدا عصبانی بود، او بعداً به دکتر، مردی به نام توماس هاروی، اجازه داد تا مغز را در اختیار محققانی قرار دهد که می‌خواستند تشخیص دهند که آیا نبوغ فیزیکدان از مغزی متفاوت است.مغز دزدیده شده آلبرت انیشتین به مدت ۳۰ سال در یک ظرف شیشه ای نگهداری می شد تا اینکه یک روزنامه نگار آن را ردیابی کرد.از آن زمان، این جست و جوی پیچ در پیچ و چندین دهه نتایج بحث برانگیزی را نشان داده است.

چگونه مغز آلبرت انیشتین توسط توماس هاروی به سرقت رفت:آلبرت انیشتین که در ۱۴ مارس ۱۸۷۹ در اولم آلمان به دنیا آمد، میراثی دست نخورده از دوستی با چارلی چاپلین و فرار از آلمان نازی تا تعریف مجدد مطالعه فیزیک را از خود به جای گذاشت.در سرتاسر جهان به خاطر نبوغ او مورد احترام است، و توسط بسیاری در جامعه علمی این نظریه مطرح شد که مغز او ممکن است واقعاً از نظر فیزیکی با ذهن عادی انسان متفاوت باشد. بنابراین هنگامی که او در سن ۷۶ سالگی بر اثر ترکیدن آئورت در بیمارستان پرینستون درگذشت، مغز او بلافاصله توسط توماس هاروی از بدنش خارج شد.

به گفته کارولین آبراهام، نویسنده کتاب صاحب نبوغ: هاروی «امیدهای حرفه ای بزرگی به مغزش بسته بود» و احتمالاً تصور می کرد که این اندام ممکن است به حرفه خود در پزشکی کمک کند.هاروی نه تنها مغز آلبرت انیشتین را دزدید، بلکه چشمان فیزیکدانان را نیز درآورد و سپس به چشم پزشک انیشتین داد.

بقایای آلبرت انیشتین در ۱۸ آوریل ۱۹۵۵ در یک ماشین نعش کش در پرینستون، نیوجرسی بارگیری شد.بقیه جسد انیشتین در ۲۰ آوریل در ترنتون، نیوجرسی سوزانده شد، در آن زمان پسرش، هانس آلبرت انیشتین، متوجه شد که هاروی چه کرده است. او در نهایت موافقت کرد که مغز می تواند مورد مطالعه قرار گیرد، اما تنها به شرطی که این مطالعات در مجلات علمی معتبر منتشر شود.

هاروی به طور دقیق از مغز مستندسازی و عکسبرداری کرد. وزن او ۱۲۳۰ گرم بود که طبق گزارش ها از میانگین مردان هم سن اینشتین سبک تر بود. او سپس مغز را به ۲۴۰ تکه تکه کرد که از آنها عکس گرفت – و حتی سفارش نقاشی از آنها را داد.هاروی اصرار داشت که هدف او از انجام این کار کاملاً علمی است، و او مغز را در تلاشی برای دادن قطعاتی از آن به محققان کنجکاو به سمت خارج سوق داد. حتی ارتش ایالات متحده نمونه هایی از آسیب شناس حیله گر دریافت کرد.

اولین مطالعه روی مغز دزدیده شده آلبرت انیشتین که در سال ۱۹۸۵ در Experimental Neurology منتشر شد، نشان داد که این مغز واقعاً از نظر فیزیکی متفاوت از مغز معمولی به نظر می رسد.طبق گزارش‌ها، این نابغه دارای مقادیر بالاتر از میانگین سلول‌های گلیال بود که نورون‌های مغز را با اکسیژن و بنابراین درگیر نگه می‌داشتند.مطالعه بعدی در دانشگاه آلاباما در بیرمنگام در سال ۱۹۹۶ نشان داد که این نورون‌ها نیز محکم‌تر از حد معمول بسته‌بندی شده‌اند و بنابراین احتمالاً امکان پردازش سریع‌تر اطلاعات را دارند.سه سال بعد، سومین مطالعه روی عکس‌های هاروی نشان داد که لوبول جداری تحتانی انیشتین پهن‌تر از حد متوسط است، که ممکن است او را متفکر بصری‌تری نسبت به سایرین تبدیل کند.و اخیراً، یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ ادعا کرد که مغز انیشتین دارای یک برآمدگی اضافی در قسمت میانی لوب پیشانی خود است، منطقه ای که با برنامه ریزی و حافظه مرتبط است.