مروری بر هشت سریال جریان ساز شبکه نمایش خانگی

به گزارش پارسینه پلاس، «گناه فرشته» تازه‌ترین سریال عرضه‌شده در شبکه نمایش خانگی است که دامنه حواشی و بازتاب‌های آن، فراتر از چارچوب معمول و مرسوم یک محصول نمایشی بوده. روزنامه هفت صبح به این بهانه، سراغ تجربه بازتاب‌های فرامتنی ۸ سریال شاخص خانگی رفته‌است.

گناه فرشته| ۱۴۰۲

سریال «گناه فرشته» در همین چند قسمت ابتدایی توانست در چند موضوع، جریان‌ساز شود و باب گفتگو درباره برخی مسائل و موضوعات مبتلا‌به جامعه را در فضای نخبگانی و رسانه‌ای، باز کند. شاخص‌ترین نمونه در این راستا را می‌‌توان به حضور کاراکتر روزنامه‌نگاری در روایت این سریال نسبت داد که از گریم و ظاهر گرفته تا نام‌گذاری خاص‌ش، یادآور ماشالله شمس‌الواعظین، از پیشکسوتان روزنامه‌نگاری در ایران بود. پس از پخش قسمت مربوط به این شخصیت و نمایش به قتل رسیدن او، برخی رسانه‌ها و حتی فعالان صنفی مطبوعاتی، آن را مصداق توهین قلمداد کردند اما در عمل همین تمهید، زمینه‌ساز توجه دوباره به جایگاه پیشکسوتان این عرصه شد.

پوست شیر|۱۴۰۱

بیراه نیست اگر «پوست شیر» را یکی از موفق‌ترین تجربه‌های سریال‌سازی در شبکه نمایش خانگی بدانیم. البته این سریال هم نقاط ضعفی داشت اما مجموع عوامل دست به دست هم داد که تماشای هفتگی قسمت‌های تازه این مجموعه در برخی هفته‌ها تبدیل به چالشی عمومی می‌شد، حتی در آستانه پخش یکی از قسمت‌های حساس، فراخوانی منتشر شد تا مخاطبان از لحظه تماشای این قسمت از خود فیلم بگیرند.

روزی روزگاری مریخ| ۱۴۰۱

این سریال، سوژه حاشیه‌سازی‌ها و جنجال‌های رسانه‌ای قرار نگرفت اما جنس خاص شوخی‌های آن با مسائل اجتماعی روز و حتی فراگیری تکرار برخی موتیف‌های رفتاری کاراکترها در میان مردم کوچه و بازار، هم نشانه «دیده شدن» سریال بود و هم آن را به اثری تأثیرگذار تبدیل کرد. طرح مسئله فانتزی «حقوق مردان» در سریال، در قبال دغدغه «حقوق زنان» در واقعیت، یکی از همین سرفصل‌ها بود که جریان‌ساز شد.

یاغی| ۱۴۰۱

در زمان پخش «یاغی» خبر رسید پخش این سریال زمینه‌ساز اقبال بیشتر نوجوانان به باشگاه‌های کشتی به‌عنوان یک ورزش ملی شده است. این خبر زمانی صورت رسمی‌تری پیدا کرد که علیرضا دبیر در مقام رئیس فدراسیون کشتی روی آن صحه گذاشت. جریان‌سازی «یاغی» محدود به این ماجرا نبود و برخی ارجاعات درون متنی آن، به واکنش‌های فرامتنی منتهی شد.

جیران| ۱۴۰۰

بخش عمده‌ای از حواشی «جیران» مربوط به ماجرای شکایت کارگردان سریال «مارال» مبنی‌بر سرقت ایده محوری سریال بود. اصل نگاه فتحی به تاریخ نیز، موضوعی است که پیش‌تر در ساخته‌های این کارگردان زمینه‌ساز شکل‌گیری دو قطبی‌های موافق و مخالف شده. درباره تصویر ارائه‌شده از کاراکترهای تاریخی مانند ناصرالدین شاه و مهد علیا در «جیران» هم همین مباحث شکل گرفت اما جریان زمانی عجیب شد که یکی از سایت‌های خبری، تلاش کرد از دل این سریال، نشانه‌های از «آشوب‌طلبی» در راستای التهابات سال ۱۴۰۱ استخراج کند، آن هم با استناد عجیب به این کلمات در ترانه تیتراژ پایانی سریال:«به خیابان بریز»!

می‌خواهم زنده بمانم| ۱۳۹۹

روایت سریال از فعالیت‌های کمیته و قرار دادن یکی از کاراکترهای خاکستری روایت در مقام یکی از مسئولان این نهاد انقلابی، باعث شد مستندات تاریخی آن از سوی برخی گروه‌ها محل تردید قرار بگیرد و کار حتی به توقیف موقت قسمت‌هایی از آن هم کشیده شد. از سوی دیگر پایان‌بندی داستان و تصمیم کاراکتر اصلی برای خروج از کشور هم، انتخابی نبود که برای همه طیف‌های فکر قابل‌قبول باشد و به همین دلیل واکنش‌ها به آن ادامه یافت.

آقازاده| ۱۳۹۹

درباره خبرسازی‌های «آقازاده» می‌توان به موارد مختلفی اشاره کرد اما بی‌شک مهمترین آن، اصل سوژه سریال و نام‌گذاری خاص است. این جدی‌ترین محصول نمایشی بود که چالش‌های آقازادگی با صراحت تمام در آن به تصویر کشیده شد. اصل پرداختن به سوژه آقازادگی آن هم از منظر فسادهای کلان اقتصادی، باعث شد که سریال در کانون توجه قرار بگیرد. ماجرای فساد کلان اقتصادی در پوشش برگزاری حراج‌های هنری، مشابهت سرنوشت یکی از شخصیت‌ها به پرونده مشهور قتل یک زن به دست شهردار تهران و … دیگر حواشی «آقازاده» است.

شهرزاد| ۱۳۹۴

سریال «شهرزاد» به همان اندازه که در برقراری ارتباط با مخاطب موفق بود، حاشیه‌های بسیاری را هم تجربه کرد که شاخص‌ترین آن مربوط به تهیه‌کنندگان جوان این مجموعه بود. دو تهیه‌کننده‌ای که بعدها پای‌شان به یک پرونده فساد اقتصادی باز شد. فارغ از این نکته، حسن فتحی تبحر ویژه‌ای در بازخوانی تاریخ به زبان امروز در آثارش دارد و به همین دلیل روایت سریال از حوادث قبل و بعد از کودتای ۲۸ مرداد و به‌خصوص صف‌بندی گروه‌های روشنفکری و اهالی مطبوعات در این جریانات، باعث بازتاب‌هایی فرامتنی هم شد.